جان مردم را به خطر نیندازید

حمله‌ی تروریستی در شهر چاریکار که آسیب آن به یک همایش انتخاباتی رسید، عمل نفرت‌انگیز و نهایت بی‌رحمانه است. شاید در تاریخ شورش‌های دوره‌ی معاصر هیچ نیروی شورشی تا این حد به کشتار مردم دست نزده است. نیروهای شورشی در گذشته‌ها حساب و کتاب می‌کردند و به نیروهای خودشان، اجازه‌ی کشتار مردم عام را نمی‌دادند، ولی نیروهایی مثل طالبان در این‌جا هیچ معیاری ندارند. ‌آنان می‌خواهند با کشتار مردم به اهداف سیاسی و ایدیولوژیک‌شان برسند. گزارش اخیر بی‌بی‌سی هم نشان می‌دهد که در ماه گذشته‌ی میلادی بیش از ۷۰ نفر در یک روز در افغانستان به قتل رسیده‌اند.

واقعیت مهم دیگر این است که نیروهای امنیتی قادر به تامین امنیت همایش‌های بزرگ مردمی نیستند. در گذشته نیروهای تروریستی به تجمّع‎های مردم در غرب کابل نیز حمله‌ کرده بودند. روشن است که پولیس و نیروهای امنیتی تمام ظرفیت‌های‌شان را برای تامین امنیت تاسیسات دولتی به کار می‌برند و قابلیت‌های لازم برای تامین امنیت یک تجمع بزرگ را ندارند. این موضوع را مقام‌های قبلی امنیتی کشور نیز تایید می‌کنند. بنا بر این به سیاست‌مداران و بلندپایه‌گان دولتی لازم است که از برگزاری تجمع‌های کلان انتخاباتی پرهیز کنند. این درست است که در انتخابات باید همایش‌های بزرگ برپا شود و نامزدان میزان حمایت مردمی‌شان را به رخ هم‌دیگر بکشند، اما شرایط امنیتی در حدی نیست که بتوان امنیت یک همایش بزرگ را گرفت.

سیاست‌مداران و نامزدان انتخابات ریاست جمهوری باید بدانند که هیچ آرمان سیاسی به اندازه‌ای مقدس نیست که به جان آدم‌ها بیرزد. تمام سیاست‌مداران حوزه‌ی قانون اساسی و جمهوری باید به این نکته توجه داشته باشند. هیچ هدف سیاسی و انتخاباتی به اندازه‌ی جان آدم‌ها ارزش ندارد. برای نیروهای تروریستی و طالبان کشتار آدم‌ها برای رسیدن به اهداف سیاسی و ایدیولوژیک مانعی ندارد. اما تمام نیروهای حوزه‌ی جمهوری باید امنیت فزیکی و حق حیات شهروندان را در محاسبه داشته باشند. همه‌ی نامزدان عمده‌ی انتخابات ریاست جمهوری یا خود در دولت هستند و یا قبلاً در حکومت وظیفه اجرا می‌کردند. آنان تمام وضعیت را مثل کف دست خود می‌شناسند و از قابلیت‌های نیروهای امنیتی و اهداف نیروهای تروریستی آگاهی دارند. بنا بر این ضروری نیست که ریسک کنند و همایش‌های انتخاباتی را سازمان بدهند.

همایش‌های انتخاباتی وقتی قابل دفاع است که پولیس و دیگر نیروهای امنیتی قابلیت تامین امنیت این همایش‌ها را داشته باشد. وقتی قابلیت تامین امنیت چنین همایش‌هایی وجود ندارد،‌ دیگر ضروری نیست که برای اهداف کمپینی یک تجمع بزرگ مردمی برپا گردد و جان انسان‌ها به خطر بیافتد. سیاست‌مداران کشور و بلندپایه‌گان حکومت باید جان مردم را به خطر نیندازند. به خطر انداختن جان مردم هیچ توجیه اخلاقی و منطقی ندارد. وقتی در جایی خطر مرگ وجود دارد، ‌نباید یک همایش انتخاباتی برگزار شود. هیچ هدف انتخاباتی به اندازه‌ی خون یک شهروند جمهوری نمی‌ارزد.

نامزدان انتخابات ریاست جمهوری باید هرچه زودتر روی تغییر شیوه‌های کمپین انتخاباتی غور کنند. این نامزدان باید از این به بعد با برگزاری همایش‌های بزرگ در فضای باز، با جان مردم بازی نکنند. نیروهای تروریستی هیچ حد و مرزی را رعایت نمی‌کنند. در وضعیتی که مذاکره‌ی امریکا و طالبان ناکام مانده است،‌ طالبان و حامیان‌شان از هر روشی برای برگرداندن امریکا به میز مذاکره استفاده می‌کنند. آنان برای رسیدن به این هدف، از حمله به همایش‌های انتخاباتی هم دریغ نمی‌کنند. طالبان مخالف برگزاری انتخابات بودند. بنا بر این دلیلی وجود ندارد که کسی فکر کند که دسته‌های جنگی طالبان به تجمّع‌های انتخاباتی رحم می‌کنند. حال که قابلیت‌های پولیس به حدی نیست که بتواند همایش‌های انتخاباتی را تامین امنیت کند،‌ نامزدان انتخابات ریاست جمهوری باید از برگزاری چنین همایش‌هایی بپرهیزند و راه دیگری برای کمپین و رساندن صدای‌شان به گوش شهروندان جست‌وجو کنند. همه‌ی سیاست‌مداران و نامزدان انتخابات ریاست جمهوری باید برای کاهش درد و رنج مردم تلاش کنند، نه این‌که خودشان مسبب درد و رنج شوند.