همزمان با سالروز سقوط کابل به دست طالبان، جبهه مقاومت در پنجشیر اعلام کرد که در نتیجه عملیات مشترک قرارگاههای این جبهه، ۸۹ جنگجوی طالبان کشته شده و ۲۶ تن آنان زخمی شدهاند. این جبهه در نخستین سالگرد سلطه طالبان بر افغانستان، با نشر یک نوار تصویری گفته است که ۴۰ تن از جنگجویان طالبان را نیز اسیر گرفته است. یک روز پس از نشر این نوار تصویری جبهه مقاومت مجدداً اعلام کرد که ۳۸ تن از کسانی را که اسیر گرفته بودند، از بند رها کردهاند. گروه طالبان اما این ادعای جبهه مقاومت را رد کرده است.
باشندهگان محل طالبان را به انکار و دروغگویی متهم میکنند و خاطرنشان میسازند که آنان از ظلم جنگجویان این گروه به ستوه آمدهاند.
جبهه مقاومت ملی روز 24 اسد، روز فروپاشی نظام جمهوری، اعلام کرد که در نتیجه عملیات مشترک نیروهای این جبهه در قرارگاههای شتل، رویدره، زمانکور، عنابه، فراج، آبدره، حصارک، تلخه و منهجور، عبداللهخیل، شابه، پیشغور وکوهسور ۸۹ تن از جنگجویان طالبان را کشتهاند و ۴۰ تن دیگر آنان را به اسارت درآوردهاند. این جبهه همچنان گفته است که ۲۶ جنگجوی دیگر طالبان را در جریان درگیریهای مسلحانه زخمی کردهاند. افزون بر این، صبغتالله احمدی، سخنگوی این جبهه، به تاریخ 23 اسد ویدیویی را منتشر کرد که ظاهراً اسیران طالبان را نشان میداد. پس از آن امرالله صالح، از رهبران این جبهه و معاون پیشین رییسجمهور افغانستان نیز در توییتی این خبر را همهگانی ساخت. احمدی روز سهشنبه، ۲۵ اسد با نشر توییتی گفته است که همه جنگجویان گروه طالبان که نزد جبهه مقاومت اسیر بودند را رها کردهاند. به گفته او، با این اسیران جنگی در جریان اسارت، برخورد انسانی صورت گرفته و سرانجام با پرداخت سفریه، زمینه برگشت آنان به خانوادههایشان را فراهم ساخته است. آقای احمدی افزوده است: «در دره آرزو سه میل پیکا، دو قبضهراکت (آرپیجی) و 43 میل کلاشنیکوف طالبان به دست نیروهای جبهه مقاومت ملی افتاده است.»
با این حال، منابع محلی در پنجشیر به روزنامه ۸صبح میگویند که جنگجویان طالبان پس از کشته شدن عدهای از نیروهایشان، بیش از ۵۰ غیرنظامی در این ولایت را به گروگان گرفتهاند. به سخن آنان، طالبان به باشندهگان محل اطلاع دادهاند، تا زمانیکه نیروهای جبهه مقاومت از قرارگاههایشان پایین نشوند، این افراد نزد آنان قرار خواهند داشت. منابع محلی همچنان تأیید میکنند که طالبان گروگانها را شکنجه و لتوکوب نیز کردهاند. به گفته آنان در میان این اسیران ملکی مویسفیدان و کودکان نیز شاملاند.
احمدالله (مستعار) یکی از باشندهگان دره عبداللهخیل، از مربوطات ولسوالی دره ولایت پنجشیر، به روزنامه ۸صبح میگوید: «طالبها یک تعداد از بچههای عبداللهخیل را گرفتهاند. کسانی اسیر شدهاند که در خط نبودند، جنگ نکردهاند از داخل خانهها و از سر زمینها گرفتهاند، فعلاً شکنجه میکنند، خداوند نجاتشان بدهد.»
بیبی سلیمه (مستعار) یک باشنده دیگر دره عبداللهخیل ولایت پنچشیر است که به دلیل هراس از طالبان نام مستعار برگزیده است. بیبی سلیمه به روزنامه ۸صبح میگوید: «مدت سه روز میشه در دره عبداللهخیل جنگ است، کشتار مردم عام و مردم عادی جریان داره. بدبختانه امروز به تعداد ۵۰ تن از اطفال، ریشسفیدها، نوجوانها و خانمها را گروگان گرفتند. به داد مردم عبداللهخیل رسیدهگی شود که وحشیانه شکنجه میشوند.»
این در حالی است که دو روز پیش، جنگجویان طالبان یک دختر ۱۶ ساله را در ولسوالی دره این ولایت تیرباران کردند. منابع محلی در صحبت با روزنامه ۸صبح میگویند که این دختر فرحناز نام داشت و هنگام انتقال آب از چشمه مورد حمله طالبان قرار گرفته و جان باخته است. یک منبع نزدیک توضیح میدهد: «فرحناز به رغم مشکلات آمادهگی کانکور میگرفت و آرزو داشت پزشک شود که با گلوله طالبان تمام آرزوهایش با خاک یکسان شد.»
هرچند با تلاشهای مکرر خواستیم نظر سخنگویان طالبان را در این باره داشته باشیم، اما به پیامهای ما پاسخ ارایه نکردند.
در همین حال تابش فروغ، پژوهشگر و فعال دموکراسی، در صبحت با روزنامه ۸صبح میگوید که طالبان مثل هر نظم دیکتاتوری دیگر در جهان، از بیخوبُن با واقعیتها مشکل دارند. تیوکراسیها بر پایه دروغ و ضدیت با آن چه همه واقعیت میانگارند، استوار است. آقای فروغ میافزاید که دشمنی با واقعیت از سانسور رسانههای آزاد، سرکوب صداهای مخالف و دروغپراکنی ساختاری شروع میشود. از این رو، به گفته او، در نظامهای مستبد و سرکوبگر، هیچ چیزی، به جز آنچه از نشانی رژیم حاکم تولید میشود، درست نیست. به گفته او، دیکتاتوریها با دروغ، افترا و تهمت پیوند ارگانیک دارند و از اینرو، عجیب نیست که طالبان، هر آنچه را مخالفانشان و یا مردم گزارش میدهند، دروغ بپندارند و تلاش کنند، این حقایق را بیاعتبار بسازند.
این پژوهشگر میافزاید که تأیید مستقلانه فاکتها و رویدادها وقتی ممکن است که خطر شکنجه و سرکوب متوجه رسانهها نباشد، اما در فضای کنونی در افغانستان چنین چیزی امکان ندارد. آقای فروغ تأکید میورزد که بر فرض اگر اطلاعات نادرستی نیز در فضای عمومی میچرخد، از اینرو است که رژیم طالبان مسیر و امکان گردش عادی و آزادانه اطلاعات را بسته است.
جبهه مقاومت پس از سقوط افغانستان بهدست طالبان در پنجشیر اعلام موجودیت کرد و به مبارزه مسلحانه با طالبان روی آورد. این جبهه سه روز پیش «خطوط اساسی» خود را اعلام کرد و گفت که جبهه مقاومت ملی افغانستان تا رسیدن به «تأسیس نظام اسلامی غیرمتمرکز» از طریق دموکراسی و انتخابات، به مبارزه خود ادامه خواهد داد. این در حالی است که ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، پیش از این بارها از جنگ در پنجشیر انکار کرده و گفته است: «مقاومت فقط در رسانههای اجتماعی وجود دارد؛ نه در واقعیت در افغانستان.»