د وينو په بدل کې د نمرو اخیستل؛ په کاج کې ټپي شویو محصلينو څنګه د کانکور آزموینه ورکړه؟

د ازموينې پيل ته لا هم څو دقيقې پاتې دی او نازدانه له ټپي بدن او تازه ګنډل شويو ټپونو سره د ښوونې او روزنې پوهنتون په يوه کونج کې پر څوکۍ ناسته ده او د لاس درد له ستونزو سره مخ وه، هغه له مخکې څخه قلم او کاغذ چمتو کوي .د ازموينې لومړۍ شېبې را ورسېدې او له ټولو زده کوونکو غوښتل کېږي چې په ټولګيو کې چې له مخکې ټاکل شوي حاضر شي. نازدانه د هغې د حالت په پوهیدو سره، ژر پاڅېږي او ورو ورو ځان له نورو سره یو ځای کوي. کله چې هغه ټولګي ته د امتحان لپاره ځي، هغه د کاج د څو ژوبلو کسانو سره مخامخ کېږي. د دې ټپیانو په لیدلو سره هغه خوشحاله کېږي او د یوې شیبې لپاره د یوازیتوب احساس نه کوي. د پخوا په پرتله په ښه مزاج سره د ازموينې خونې ته ننوځي، خو کله چې په ټولګي کې ګوري د ټپي کسانو په منځ کې له دې پرته بل څوک نشته او سترګې يې په ټپي بدن باندې په عجيبه توګه لګېږي. زړه يې د يوې شېبې له پاره را ډکېږي، خو له ځانه سره وايي: «آن کله چې زه ټپي شوی وم او کله چې زه مرګ ته نږدې وم، زما مور او پلار زما سره نه وو، دا خو هیڅ شی نه دی.» په دې توګه هغه ځان ته تسلیت ورکوي. که څه هم د هغې لاسونه او بدن لاهم د جراحۍ له امله په درد کې دي، هغه په ​​​​کرسۍ ناسته ده او د ازموینې فورمې ترلاسه کولو انتظار کوي.

نازدانه د امیرداد لور ۱۹ کاله عمر لري او د «کاج» ښوونیز مرکز له زده کوونکو څخه ده، چې د روان هجري لمریز کال د تلې میاشتې په اتمه نېټه په یوه خونړۍ ځانمرګې برید کې ټپې شوی ده. هغه درې کاله وړاندې له دايکنډي ولايت څخه کابل ته راغلى وه چې د کانکور ازموينې ته چمتوالی ونیسي او پوهنتون ته لاره پیدا کړي.

د کانکور ازموینې ته د انتظار په وروستیو ورځو کې، د کاج په پېښه کې هغه په ​​چپ لاس، ملا او دواړو غوږونو ټپي شوی ده. نوموړي د ۲۹۷ نمرو په ترلاسه کولو سره وکولای شول چې د کابل پوهنتون د طب پوهنځۍ ته لار پیدا کړي. نازدانه یو له هغو محصلینو څخه ده چې د کاج په ټپي شویو کسانو کې یې لوړې نمرې اخیستې دي. نوموړي ۸صبح ورځپاڼې ته د کانکور ازموينې د څرنګوالي او د ټپي محصلينو د ستونزو په اړه معلومات ورکړل.

د شپې تیاره خلاصېږي نه او نازدانه د خپلې وسوسي او په بدن کې د درد له امله خوب نشي کولی. د ويده کېدو په نيت يې د يوې شېبې لپاره سترګې پټې ګړي، خو د ټپي بدن د درد او د دې وېرې له امله چې سبا به څنګه په يوه لاس د کانکور ازموينه ورکوي، خوب يې له سترګو څخه تښتې. بالاخره تیاره شپه تیرېږي او لمر ورو ورو خپله رڼا خپروي. د تل په څیر، نازدانه ځان په هماغه سړه خونه کې پیدا کوي چې له هغې ځای څخه د کاج په ښوونېز مرکز کې د وروستی ازموینې لپاره تللی وه. له ځانه سره وايي: “کاش چې نن مې مور او پلار زما تر څنګ واى، چې دواړه می په غېږ کې نیول وای او امتحان ته تللی وای، چې له امله يې زه ټوټې ټوټې شوی یم»؛ مګر هغه لاهم په تلیفون کې د خپلې مور غږ رایادوي چې هغې ته د بریالیتوب هیله ورکوی. که څه هم هغې د خپلې مور او یا د کورنۍ د یو غړي په شتون پسې خپه ده، خو هغه د کوټې یوې ملګري سره د ښوونې او روزني پوهنتون ته ځي ترڅو د کانکور ازموینه ورکړي. هغه ځای چې ټاکل شوی پکې ازموینه ورکړي.

د سهار شپږ بجې دي او نازدانه د هغه خوبونو د لاسته راوړلو لپاره لیواله ده چې د لاسته راوړلو لپاره یې دروند قیمت ورکړی دی. اوس په ډېرې هڅې سره له خپلې هغه ملګري سره چې درې کاله یې په یوه پردې ښار کې په ښو او بدو کې له یو بل سره تېر کړي، د کانکور ازموینې ته ورځي. دا اوږده لاره ده او کله ناکله د موټر دننه هوا او د کانکور ازموینې جوش د هغې په ​​سینه کې خوږه ساه بندوي او ښي لاس یې هم لړزیږي؛ مګر د هغې د ملګري روغ لاسونه د هغه ټپي لاسونو لپاره ښه مرحم دي.

کله چې د ښوونې او روزنې پوهنتون دروازې ته نږدې شي، ناڅاپه په غوسه کېږي. دې ته هغه ورځې وریادېږي چې فکر یې کاوه چې هغه به د نورو په څیر په سالم بدن سره په ازموینه کې ګډون کوي. په بې پایه اوښکو سره، هغه د یوې شیبې لپاره خپل زړه خالي کوي، خو هغه د خپل مور او پلار خندا او د ښه ژوند د برابرولو ژمنې یادوي.

هغه خپلې اوښکې پاکوي او د خپلې ملګري په مرسته له موټر څخه راووځي. کله چې د پوهنتون په دروازه ننوځي، له ګڼو نجونو سره مخامخ کېږي چې د دې په څېر امتحان ته راغلي دي. هغه احساس کوي چې ټولې سترګې د هغې په لور دي او هغه د هر لوري څخه مختلف غږونه اوري. څوک وايي چې له کاج څخه راغلی ده او ورته په خواشينۍ سره ګوري او په عين حال کې يې ستاينه کوي، خو هغه څوک چې د نازدانه له درده ناخبره دي، ملامتوي او ورته وايي چې څه ټکه رالویدلی چې پدې حالت کې کانکور ته راغلی. خو د نازدانې لپاره وضعیت بل ډول دی، چې کلونه کلونه یې له خپل پلار سره څو جریبه ځمکه د ډوډۍ او د ښوونځي د لګښتونو د پوره کولو لپاره کرله. هغه خپل هدف ته د رسیدو لپاره هڅه کوي چې یوه ورځ د خپلې کورنۍ اقتصادي وضعیت ښه کړي او د مور او پلار لاسونه ونیسي او د خپلو وروڼو او خویندو لپاره د مبارزي کولو ښه مثال شي.

د ازموینې پیل ته یوازې څو دقیقې پاتې دي. نازدانه د پوهنتون د تالار په یوه کونج کې پر چوکۍ ناسته ده او په هغه لاس قلم او کاغذ تیاروي چې په دې ورځو کې یې له ډېرو ستونزو سره مخ کړي ده. د ازموینې لومړۍ شېبې پیل شوې. له ټولو زده کونکو څخه غوښتنه کېږي چې ټولګیو ته ننوزي چې دمخه مشخص شوي. د هغې د وضعیت په پوهیدو سره، نازدانه د نورو په پرتله مخکې پورته کېږي او نورو محصلینو سره یو ځای کېږي. په داسې حال کې صنف ته ځي، چې هغه د کاج د حادثې له څو نورو ټپي شویو کسانو سره مخامخ کېږي. اوس هغه خوشحاله ده چې یوازې نه ده. هغه د امتحان صحنې ته د پخوا په پرتله په ښه روحیه ننوځي، مګر کله چې دوی صنف ته ورسیږي، ګوري چې له هغې پرته په کاج کې د ټپي شویو څخه بل څوک نشته.

د یوې شیبې لپاره، د هغې زړه راډکېږي، مګر هغه ځان خوشحاله کوي او په یوه نسبتا یو طرف ته چوکۍ کیني او د امتحان کاغذ ترلاسه کولو انتظار کوي. د ازموینې پاڼې ټولو ته ویشل کېږي او د ریاضی برخې حل کولو لومړۍ دقیقې پیل کېږي. نازدانه په خپل ښي لاس یو په بل پسې پوښتنې حلوي او بیا کیلي ورکوي. پوښتنې ورته اسانه ښکاري او په خوشالۍ سره ادامه ورکوي؛ خو لومړۍ برخه یې پای ته نه ده رسېدلې چې د هغې چپ لاس او د عملیاتو ټپونه درد نیسي. هغه د یوې شیبې لپاره خپل کار ودروي او بیا د ازموینې کاغذ حل کوي. په دې پروسه کې، هغه د درد څخه بې تابه کېږي. هغه څو ځله پورته کېږي او بیا کښیني.

ممتحن هغې ته ور نږدې کېږي او د هغې د ورخطایې بی تابی لامل یې پوښتي. که څه هم نازدانه نه غواړي چې د ناستې او ودرېدلو لامل ووايي، خو د دې وېرې له امله چې د ازموينې له خونې ونه ایستل شي، په عاجزی سره وايي چې د کاج په پېښه کې د ټپيانو له ډلې څخه ده. ممتحن په دې پوهېدلو سره په ستوني کې بند پاتې کېږي او څه نشي ویلای. که څه هم نازدانه په ډېر درد کې وي او کله کله غواړي چې ودرېږي او د زړه له کومې وژاړي، خو د خپل ولايت د هغو نجونو په اړه فکر کوي چې پلرونو يې اجازه نه ورکوله چې کابل ته راشي او زده کړې وکړي. هغه یو له هغو څو کسانو څخه ده چې پلار یې اجازه ورکړې وه چې زده کړې وکړي او د ژوند د سختو شرایطو سره سره د خپلې خوښې او کورنۍ د خوښې سره سم د طب پوهنځۍ ته بریالی شي. نو هغه تر وروستۍ شیبې پورې دوام کوي.

بالاخره، امتحان پای ته ورسید او نازدانه د ټپې بدن سره پورته کېږي او ورو ورو د هغې ملګري په لور ځي چې هغې ته انتظار کوي. هغې په ​​ښه توګه امتحان تیر کړی او خوشحاله ده، مګر د بدن د درد له امله هغه د خوښۍ څرګندونه نشي کولی. په ترخه تندې، د هغه ملګري فکر کوي چې نازدانه خپل امتحان په ښه توګه نه دی تېر کړی. خو کله چې يې ورته وويل امتحان يې ښه تیر کړی، دواړه په خوښۍ سره کوټې ته ولاړی؛ هغه کوټه چیرې چې د کانکور ازموینه کې د بریالي کیدو څرنګوالي یادونه او ویره ثبت شوي دی.

نازدانه له ازموينې وروسته په کابل کې د کانکور د ازموينې د پايلو د اعلان لپاره څو ورځې انتظار باسي او په دې موده کې نه شي کولى خپلې کورنۍ ته راستانه شي ځکه دومره پيسې نه لري چې د موټر کرايه ورکړي. هغه نشي کولی بیرته خپلې کورنۍ ته راستانه شي او هغه دردونه او کړاوونه چې زغملي دي د خپلې مور او پلار په غیږ کې روغ شي. د هغې مور او پلار د سفر د لوړ لګښت له امله نشي کولی د خپلې لور څنګ ته ورشي؛ خو دوی هېله لري چې د خپلې لور درد له لرې څخه دواء کړي. نازدانه په کابل کې له خپل تره پرته بل څوک نه لري. له همدې امله، تر هغه چې د کانکور ازموينې وروستۍ پايلې اعلان شي او هغه کوټه چې د څو نورو نجونو سره یې د کانکور ازموينې ته د چمتووالي لپاره کرايه کړی وه د سړۍ هوا له امله پرېږدي، د خپل تره کور ته ځي او هلته يو څه وخت تېروي. په پای کې د کانکور ازموینې پایله اعلان شوه او نازدانه د ۲۹۷ نمرو په ترلاسه کولو سره د کابل پوهنتون د طب پوهنځې او خپل لومړي انتخاب ته بریالۍ شوه.

د دې خبر په اورېدو سره نازدانه ډېره خوشاله شوه او دا خبر يې لومړۍ خپل مور او پلار ته ورسولو. هغې د کاج غمجنه پیښه او د خپل بدن دردونه هیر کړي. اوس هغه خپلو خوبونو ته یو ګام نږدې شوی ده. خپل دردونه یې هېر کړي دي، پوهنتون ته د تلو لپاره دقیقې شمېري ترڅو په هغه ټولګي کې کیني چې کلونه یې د هغي لپاره مبارزه کړې او ژوند یې تېر کړی دی، خو هغه د ډاکټرانو یو بل بد خبر اوري؛ د چپه غوږ د پردې د شلیدو له امله باید بهر ته ولاړه شي، که نه نو په یوه غوږ به کاڼه شي. د ډاکټرانو د دې خبرو په اورېدو سره د نازدانې زړه را ډک شو او د هغې پر ژوند يو ځل بيا د تيارې سيوري را خوری شوي.

نازدانه یوازینۍ نه ده چې په ټپي بدن او روح سره خپل خوبونه تعقیبوي او د کانکور په ازموینه کې برخه اخلي. د کاج د پېښې يو بل قرباني حميدالله هم په ورته حالت کې دغه ازموينه تیره کړي ده. حمیدالله د غلام سخي زوی، شل کاله عمر لري او د همایون شهید له لېسې فارغ شوی دی. له یو نیم کال راهیسې د کاج په ښوونېز مرکز کې د کانکور ازموینې لپاره په تیاریو بوخت و او په وروستي ځانمرګي برید کې په ملا کې سخت ټپي شوی. نوموړی د ۳۴۱ نمرو په ترلاسه کولو سره د کابل پوهنتون د طب پوهنځي ته کامیاب شوی او د کانکور په ازموینو کې د غوره کسانو په ډله کې دی.

د حمید سختې او زوروونکي ورځې وروسته له هغې پیل کېږي چې کورنۍ یې د حادثې په ورځ په خورا سختۍ سره روغتون ته رسوي. حميد د ځانمرګي بريدګر او په بې وسلې زده کوونکو باندې د ډزو کولو له ليدلو وروسته، ډاريږي، د تېښتې لاره ورکوي او نه پوهيږي چې کوم خوا ګړندي ګامونه واخلي. د تېښتې په حال کې، یو څه د هغه په ​​شا باندې سخت لګېږي. نشي کولی د یوې شیبې لپاره ځان وخوځوي. اخر هم، هغه په ​​تیښته بریالی کېږي او د مرکز په ګاونډ کې یو دوکان ته ځان رسوي او خپلې کورنۍ ته خبر ورکوي. روغتون ته له رسېدو او د ډاکټرانو له معایناتو وروسته معلومېږي، چې د هغه په ملا کې څو کړۍ ماتی شوي دي. هغه درې ورځې په روغتون کې بستر و؛ خو حالت یې نه ښه کېدو. ډاکټران يې حالت نازک بولي. د ډاکټرانو د دې خبرو په اورېدلو او د چاودنې له صحنې څخه د ژغورلو لپاره د خپلو ټولګیوالو د چیغو ترخو خاطرو په تکرارولو سره یې د غم سیوري یې په زړه کې ځای پر ځای کېږي.

هغه نه پوهیږي چې آیا د کانکور ازموینې په اړه اندیښنه وکړي چې د هغې لپاره یې شپه او ورځ کار کړی او ممکن په دې کې برخه وانخلي، یا که هغه د خپلو ټولګیوالو له لاسه ورکولو اندیښنه وکړي چې د کورنۍ غړو په څېر هغوي ته  نږدې شوی و. د دې لپاره چې د هغه د ملا کړۍ ترمیم شي، دا ځوان باید درې میاشتې په پریوتلې حالت کې تیرې کړي. دې حالت هغه ډېر مغشوش کړی او د کانکور ازموینې هره شیبه یې په یاد ده چې هغه د کور او کورنۍ څخه لرې په کتابتون کې تیر شوي وختونه یادوي؛ خو خپل هدف ته د رسیدو لپاره او په دی اوږدو کې یې له سختیو سره سره بیا هم خپل همت له لاسه نه دی ورکړی او له ځانه سره یې ژمنه کړې چې په هر ډول ممکنه شرایطو کې به د کانکور په ازموینه کې برخه اخلي.

له همدې امله، کله چې هغه د ناروغی په بستر پروت دی، بیا هم خپل کتابونه اخلي او د ازموینې تر ورځې پورې چې له ۱۰ ورځو څخه لږې پاتې وي، خپل درسونه بیا تکراروي. بالاخره د کانکور ازموينې ورځ راورسېده، خو د حميدالله روغتيايي حالت لا هم ښه شوى نه دى. هغه په ​​دې فکر کې دی چې کیناستی نشي امتحان به څنګه تیر کړي.

هغه خپلې کورنۍ ته وايي چې باید د خپلو ټولو وژل شویو ټولګیوالو پر ځای امتحان ورکړي، نو د هر وخت په پرتله په قوي مرال د کانکور ازموینې ته ورځي.

د امتحان سهار دی. حمید په ډېره ستونځه له خپل ځای څخه پورته کېږي او د خپل پلار، ورور او ماما په مرسته د امتحان صحني ته حاضریېږي. هغه هم د نازدانه په څیر، ځان د نورو محصلینو په منځ کې پردی احساسوي چې هغوي په بشپړه توګه روغ دي، او ده یو سوړ هوسیلې ویستلو. د پلار او د ممتحن په همکارۍ، هغه د ټولګي په پای کې د هغه تجهیزاتو سره یو ځای چې باید ورسره وي کیني. څرنګه چې هغه نشي کولی کیني، د کانکور ازموینه په ملاستي ډول سره تیره کړه. هغه د وخت ضایع کولو پرته د پوښتنو هرې برخې ته ځوابونه ورکوي، او یو له بل وروسته یې په کیلی بندوي. د ازموينې له پای ته رسېدو او د ریشتې له ټاکلو وروسته نور محصلين چې د حميدالله له حالت څخه خبرېږي، د تسليت او ستاينې په نيت د هغه خوا ته ورځي.

حمید لدې امله خوښ دی چې د نورو محصلینو لخوا نازول کېږي او ستایل کېږي. د خپل پلار او نورو ملګرو په مرسته په خوشحالۍ سره کور ته راستنېږي چې امتحان یې ښه تیر کړی. په لاره کې د حادثې د ورځې او د خپلو ټولګیالو د وژلو صحنه د هغه په ​​ذهن کې د بدې حافظې په څیر څو ځله راتیرېږي او دا د هغه رواني حالت ګډوډ وي. خو حمیدالله د کاج پر ښوونیز مرکز د برید د قربانیانو په یاد ټینګ ولاړ دی. څو ورځې وروسته، په داسې حال کې چې د هغه روغتیایی حالت لا هم ښه نه دی، د کانکور له پایلو خبرېږي؛ هغه د ۳۴۱ نمرو په ترلاسه کولو سره د خپلې خوښې پوهنځۍ ته بریالی شوی دی. د پایلې تر اعلان وروسته، د هغه زړه ته یو څه تسلي وشوه. ځکه چې زحمتونو یې نتیجه ورکړه، خوشحاله دی او منتظر دی ترڅو د پوهنتون د محصل په توګه د طب پوهنځۍ کې کیني.

دا د کاج د ښوونېز مرکز د دوو زده کوونکو یوازینی حالت دی چې د روان کال د تلې میاشتې په اتمه نېټه په یوه ځانمرګي برید کې په نښه شول. دغه مرکز ته سلګونه زده کوونکي په ځانګړې توګه د کابل د دشت برچي سیمې اوسېدونکي د امتحاني ازموينې لپاره ورغلي وو. د سرچينو له مخې ددغه بريد په پایله کې لږ ترلږه ٥٦ زده کوونکي وژل شوي او ١١٥ نور ټپیان شوي دي. د دغې خونړۍ پېښې ډېری ټپيان د نازدانه او حميدالله په شان د سږني کال د کانکور ازموينه په ورته حالت کې تېره کړي ده.