هفت ماه حاکمیت طالبان؛ انتقام‌گیری و نقض حقوق بشر
مانی
در هفت ماه اخیر بر افغانستان محرومیت، شکنجه و کشتار مستولی بوده است. این وضع به معنای واقعی کلمه نقض برهنه حقوق بشر است. نقض کامل حقوق بشر در افغانستان به بدوی‌ترین شکل در مقابل چشم کشورهای جهان که بعضی از آنان به تغییر رفتار طالبان امیدوار بودند، همچنان ادامه دارد. حالا نقض حقوق بشر در افغانستان، چیزی نیست که خبرنگاران تیزهوش باید آن را در کنج زندان‌ها، پستو‌های نهادهای دولتی یا جاهای مخفی دولت‌های توتالیتر و فاشیستی جست‌وجو و پیدا کنند. نقض حقوق بشر در افغانستان اکنون رفتار «قانونی» گروه حاکم است که علیه مردمان ملکی، نظامیان پیشین، زنان و خبرنگاران انجام می‌شود. افراد وابسته به طالبان تاکنون صدها مورد شکنجه، تیرباران و ضرب‌وشتم را انجام داده و از جریان این رفتارهای وحشت‌آور خویش فلم گرفته و در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند. اکنون نقض حقوق بشر یک موضوع آفتابی است و اغلب در مقابل چشم انسان افغانستان و در ملأ عام اتفاق می‌افتد؛ به گونه‌ای که گویی انجام آن برای گروه طالبان تکلیف شرعی و اسلامی است. طالبان طی هفت ماه حاکمیت خویش مصروف انتقام‌گیری و نقض حقوق بشر بوده‌اند.
وزارت خارجه امریکا در گزارش سالانه خویش به تازه‌گی اعلام کرده که تسلط گروه طالبان بر افغانستان، سبب بحران بشری و تضعیف جدی حقوق بشر شده است. براساس گزارش وزارت خارجه امریکا نقض جدی حقوق بشر در هفت ماه حاکمیت طالبان «شامل قتل توسط شورشیان، کشتار فراقانونی توسط نیروهای امنیتی، ناپدید شدن اجباری توسط عناصر شورشی، شکنجه و مجازات ظالمانه، غیرانسانی و یا تحقیرآمیز توسط نیروهای امنیتی، آزار فیزیکی توسط عناصر شورشی، بازداشت خودسر، عدم استقلال قوه قضاییه و سوءاستفادههای جدی در درگیری‌های داخلی از جمله کشتار غیرنظامیان، ناپدید شدن و ربوده شدن، شکنجه، آزار فیزیکی و سایر سوءاستفادههای مرتبط با درگیری» می‌شود. همچنان استخدام کردن و استفاده «غیرقانونی از کودکان به عنوان سرباز جنگی و سوءرفتار جنسی با آن‌ها، محدودیت‌های جدی طالبان بر آزادی بیان و رسانه‌ها شامل خشونت علیه خبرنگاران و اعمال سانسور» از دیگر مواردی است که در گزارش سالانه وزارت خارجه امریکا به آن پرداخته شده است. گزارش سالانه وزارت خارجه امریکا و مستندهای دیگر در مورد افغانستان، در غیبت رسانه‌های آزاد و عدم فضای باز سیاسی و اجتماعی برای انجام کارهای خبرنگاری و مستندسازی مسلکی تهیه می‌شود، و گرنه مواردی که جهان از آن به عنوان نقض حقوق بشر یاد می‌کند، در افغانستان بیش از آن چیزی است که رسانه‌های جهان می‌گویند و نشر می‌کنند، اتفاق می‌افتد.
به تازه‌گی روزنامه نیویارک تایمز گزارش تحقیقی‌ای را نشر کرده است که نقض بی‌پیشینه حقوق بشر در افغانستان را نشان می‌دهد. بالای گزارش روزنامه نیویارک تایمز بیش از هفت ماه کار صورت گرفته است. براساس یافته‌های این گزارش گروه طالبان در شش ماه اول حاکمیت‌شان، حدود ۵۰۰ نیروی امنیتی نظام قبلی را ربوده، شکنجه کرده و کشته‌اند. به عبارت دیگر، نیویارک تایمز توانسته است فقط مرگ، شکنجه و ربوده شدن ۵۰۰ نفر را طی شش ماه حاکمیت گروه طالبان مستند کند. اما احوال هزاران انسان دیگر که مورد شکنجه، تجاوز، اختطاف و مرگ قرار گرفته‌اند، به دلیل وضع حاکم (نبود رسانه‌های آزاد و مستقل، ارعاب و وحشت و فقدان فضای باز سیاسی و اجتماعی) هنوز گزارش و رسانه‌ای نشده است. سرکوب اعتراض‌های مدنی، بازداشت دختران جوان و زندانی کردن آنان و خودکشی بعضی از دختران جوان پس از رهایی، از دیگر مواردی است که طی حاکمیت طالبان اتفاق افتاده است.
آن‌چه طی هفت ماه حاکمیت گروه طالبان در افغانستان اتفاق افتاده، یکسره نقض حقوق بشر بوده است. این همه رویدادهای ضد بشری و ضد انسانی نشان می‌دهد که گروه طالبان همان گروه دهه نود است و حتا می‌توان گفت که بنیادگراتر از آن دوره به دولت‌داری و حکومت‌داری برگشته‌اند. هفت ماه کردار سیاسی آنان نشان داد که هیچ تغییری در سیاست آنان نیامده است. آن‌ها مثل دهه هفتاد خورشیدی دروازه‌های مکاتب را به روی دختران بسته و زنان شاغل را از محل کارشان رخصت کرده‌اند. همچنان برگزاری عبادات و مناسک مذهبی را اجباری ساخته‌اند. آنان برای تطبیق شریعت خویش صدها نفر را تا هنوز شلاق زده و صدها نفر دیگر را کشته‌اند. بنابراین، دوام حاکمیت آنان، دوام شکنجه و مرگ، محرومیت و نقض حقوق بشر است؛ زیرا آنان طی هفت ماه حاکمیت خویش نشان داده‌اند که با خواست‌های برحق مردم افغانسان و کشورهای منطقه و جهان، موافق و هم رأی نخواهند شد.
