با گذشت هفت سال از آغاز کار ساخت تعمیر شفاخانه 200 بستر ملکی ولایت پروان، کار این پروژه حیاتی تاکنون تکمیل نشده است.
مسوولان محلی صحی در پروان از توقف کار و به درازا کشیدن این پروژه نگرانی دارند. آنان میگویند که ساختمان فعلی شفاخانه ولایتی این ولایت به دلیل تقاضای بیشتر ساکنان، ظرفیت پذیرش بیماران جدید را ندارد. مسوولان همچنان میافزایند که حدود ۳۵ باب کلینیک صحی پروان، ساختمان ندارند و در خانههای کرایی فعالیت میکنند.
از سوی دیگر، شماری از باشندهگان پروان از کمبود ادویه و حضور کمرنگ پزشکان در یگانه شفاخانه دولتی این ولایت انتقاد دارند.
پروژه ساخت تعمیر شفاخانه ۲۰۰ بستر ملکی پروان در بهار ۱۳۹۴ از طریق وزارت صحت عامه حکومت پیشین به ارزش بیش از پنج میلیون دالر امریکایی از بودجه ملی با شرکت ساختمانی «نوید نوری سالم بگراموال»، برای سه سال به قرارداد سپرده شد؛ اما اکنون که هفت سال از آن زمان سپری شده، تاکنون آماده بهرهبرداری نیست. همچنان بیش از یک سال میشود که کار آن بنا بر دلایلی نامعلوم متوقف است.
هدایتالله اعزام، رییس صحت عامه طالبان برای ولایت پروان، همچنان اضافه کرد که حدود ۳۵ باب کلینیک صحی در پروان ساختمان نداشته و در خانههای کرایی فعالیت میکنند. او افزود: «نهتنها کار ساخت تعمیر شفاخانه 200 بستر تکمیل نشده است، حدود ۳۵ باب کلینیک ما هم ساختمان ندارد و در خانههای کرایی فعالیت دارند. ما بارها این مشکلات را با سازمان صحی جهان و یونیسف شریک ساختیم، اما متاسفانه تاکنون توجهی صورت نگرفته است.»
همزمان با این، مسوولان در شفاخانه ولایتی پروان از افزایش بیماران در این ولایت نگرانی میکنند. محمدظریف افضلی، آمر شفاخانه ولایتی پروان، گفت که در حال حاضر این شفاخانه ظرفیت پذیرش و درمان تمامی مریضان این ولایت را ندارد. افضلی افزود که از گذشتهها تاکنون در کنار غیرنظامیان، زخمیان نظامیان نیز در این شفاخانه درمان میشوند. او از طالبان خواست تا هرچه زودتر کار ساخت ساختمان جدید این شفاخانه را به بهرهبرداری برسانند.
افضلی تصریح کرد: «مراجعین در شفاخانه ما بینهایت زیاد است. از سرنوشت ساختمان شفاخانه هم خبری نیست. فعلاً با مشکلات زیادی مواجه هستیم. روزانه صدها تن به شفاخانه مراجعه میکنند. بسترهای ما پر است و ساختمان فعلی ظرفیت پذیرش بیماران جدید را ندارد. در کنار این، زخمیان نظامی هم برای درمان به این شفاخانه آورده میشوند که ما توانایی و امکانات کافی نداریم. حداقل برای فعلاً یک شفاخانه نظامی ساخته شود.»
گفتنی است که شرکت پیمانکار این پروژه چندین بار از سوی اعضای شورای ملی و شورای ولایتی پیشین به ناتوانی متهم شده بود. با تلاشهای مکرر، موفق به دریافت دیدگاه مسوولان شرکت پیمانکار این پروژه نشدیم. مسوولان ریاست صحت عامه طالبان در ولایت پروان نیز از زمان آغاز دوباره کار ساخت تعمیر شفاخانه ۲۰۰ بستر ملکی این ولایت چیزی نمیدانند.
با این حال، کمبود ادویه و حضور کمرنگ پزشکان در شفاخانه ولایتی پروان، از چالشهای دیگر سد راه باشندهگان این ولایت است. نوید، یکی از بیمارداران شفاخانه ولایتی پروان، میگوید که آنها دوای نسخههای این شفاخانه را از دوافروشیهای شخصی خریداری میکنند.
نوید افزود: «یک مقدار بسیار کم ادویه را که شامل چند قرص تابلیت میشود، در شفاخانه به مریضان میدهند؛ اما متباقی را از بازار خریداری میکنیم. در شرایط فعلی ما از کجا کنیم پولی که ادویه را از بیرون خریداری کنیم؟»
عبدالمالک از دیگر باشندهگان پروان است. او که دختر کوچکش در شفاخانه ولایتی پروان بستری است، میگوید: «دخترکم یک سال میشود بیمار است و هر باری که به شفاخانه مراجعه کردهایم، برایم نسخه دادهاند تا از بیرون خریداری کنم. هر نسخه را ۶۰۰ تا یک هزار و 500 افغانی خریداری میکنم.»
این وضعیت انتقاد شماری از فعالان جامعه مدنی در پروان را نیز برانگیخته است. حامد جهانی، یکی از فعالان جامعه مدنی پروان، در صحبت با روزنامه ۸صبح میگوید: «در حال حاضر یک تعداد داکترها از طرف موسسه جک استخدام شده و یک تعداد دیگر از طرف وزارت صحت عامه. این باعث شده که یک مقدار پراکندهگی در شفاخانه پیدا شود.»
این ادعاها اما از سوی مسوولان شفاخانه ولایتی پروان تکذیب شد.
پروان در همجواری کابل، ۱۰ واحد اداری دارد که شهر چاریکار را نیز شامل میشود. در این ولایت اما تنها یک شفاخانه ۱۰۰ بستر برای مداوای بیماران مختلف وجود دارد. پیش از این نیز مسوولان در شفاخانه ولایتی پروان از هجوم مردم برای درمان به یگانه شفاخانه دولتی این ولایت نگرانی کرده بودند. آنان در صحبت با روزنامه ۸صبح تصریح کرده بودند که همزمان با گسترش فقر و بیکاری در کشور، بیشتر باشندهگان این ولایت برای درمان به یگانه شفاخانه دولتی این ولایت مراجعه میکنند. به گفته آنان، در حال حاضر این شفاخانه ظرفیت بستری کردن بیماران جدید را ندارد.