هانگکانگ روز یکشنبه ۲۰ اکتبر نیز با وجود آنکه پولیس تجمع و تظاهرات را ممنوع اعلام کرده بود، شاهد به خیابان آمدن دهها هزار نفر از معترضان بود. محله کوولون در هانگکانگ مملو از راهپیمایان بود. بسیاری از مغازهداران از بیم قهر و خشونت مغازههایشان را بسته بودند.
به گزارش دویچه وله، شرکتکنندهگان در تظاهرات سرود جنبش اعتراضی را خواندند و از دولت خواستند که تمامی مطالبات آنها را برآورده سازد. تظاهراتکنندهگان همچنین علیه اعمال خشونت شعار دادند.
جیمی شان، یکی از سازماندهندهگان راهپیماییهای هانگکانگ، هفته گذشته در خیابان مورد ضرب و شتم چند مرد واقع و به شفاخانه منتقل شد. شنبه ۱۹ اکتبر نیز جوانی ۱۹ ساله که طرفدار جنبش اعتراضی است با چاقو مورد حمله قرار گرفت و زخمی شد.
تظاهرات روز یکشنبه نیز بدون خشونت برگزار نشد. به گزارش خبرگزاری رویترز، مغازهها و ایستگاههای قطار زیرزمینی مورد هجوم قرار گرفتند و خسارت دیدند. پولیس برای مقابله با افرادی که بمبهای نفتی به سمت پایگاه پولیس پرتاب کرده بودند از گاز اشکآور و ماشین آبپاش استفاده کرد. بسیاری از شرکتکنندهگان در تظاهرات چهره خود را پوشانده بودند.
تظاهرات اعتراضی در هانگکانگ از ماه جون آغاز شده است. پس از آنکه حکومت تظاهرات مخالفان با نقاب را ممنوع کرد و رفت و آمد تظاهراتکنندهگان با قطارهای زیرزمینی را دشوار ساخت، برای مدتی تظاهراتی صورت نگرفت.
اما یکشنبه بار دیگر میشد بسیاری از تظاهراتکنندهگان را با پرچم امریکا در دست دید. هفته گذشته پذیرش طرحی قانونی در مجلس نمایندهگان امریکا برای حمایت از جنبش دموکراسیخواهی در هانگکانگ به تنشهایی شدید میان چین و امریکا منجر شد.
جنبش اعتراضی هانگکانگ بیش از چهار ماه پیش آغاز شد. این اعتراضها ابتدا علیه یک لایحه دولت برای تسهیل استرداد افراد مظنون به چین شکل گرفت و در ادامه به جنبشی علیه نفوذ رو به افزایش پکن برای سرکوب آزادیهای مدنی بدل شد.
هانگکانگ از میانه قرن ۱۹ میلادی تا ۱۹۹۷ مستعمره بریتانیا بود و از آن پس به جمهوری خلق چین ملحق شد. هانگکانگ یک منطقه آزاد تجاری خودگردان است و برخلاف چین، ساکنان آن از حقوق شهروندی و آزادیهای مدنی گستردهای برخوردار هستند.