مربی وفا به عهد می‌کند. حریفی شکست می‌خورد. سه امتیاز حاصل می‌شود. مردمی خوشحال می‌شوند و خسته‌گی بازیکنان رفع می‌شود. اما این، تازه اول راه دشوار است که بازیکنان ما در آن پای گذاشته‌اند. تیم ملی برای صعود به دور دوم رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، به قول سرمربی کشور فقط 9 امتیاز نیاز دارد؛ اما عدم درخشش بازیکنان در بازی مقابل بنگله‌دیش که امتیاز میزبانی نیز از آن ما بود، تردیدها را برای رسیدن به این شمار امتیازها بیش‌تر کرده است.
شیران خراسان در نیمه‌ی نخست بازی مقابل بنگله‌دیش نمایش بی‌نقصی داشتند، هم گول زدند و هم بر تمام جریان بازی حاکم بودند؛ اما نیمه‌ی دوم که از راه رسید، انگیزه و حلاوت بازیکنان برای جنگیدن و گول‌زنی فرو نشست. تیم عملاً بی‌برنامه ظاهر شد و بنگله‌دیشی‌ها که متوجه کاستی‌های بازیکنان ما شده بودند، انگیزه‌ی‌شان بیش‌تر شد و چندین مورد توپ را تا دهانه‌ی دروازه‌ی اویس بردند. آن‌ها اما توان گول‌زنی و باز‌کردن دروازه‌ی ما را نداشتند و توپی از خط دروازه افغانستان عبور نکرد. با این‌که این‌جا کمی دورتر از ورزشگاه مرکزی دوشنبه، مردم منتظر یک بازی خوب بودند، یک بازی روان و یک نمایش عالی، نمایشی که بتواند گرد و غبار خسته‌گی و ناملایمت‌های زنده‌گی را از تن‌شان بزداید.
نیمه‌ی دوم، نیمه‌ی پراشتباه برای هر دو تیم بود. بازیکنان افغانستان به دلیل تمرین‌های کم‌تر، فرصت‌سوزی‌های بیش‌تری داشتند، اما بازیکنان بنگلادیش که مشخص بود زیر تأثیر هوادران افغانستانی در ورزشگاه قرار گرفته بودند، عملاً حرفی برای گفتن نداشتند. از این رو بازی نیمه‌ی دوم چنگی به دل نزد و بازیکنان دو تیم تمام 45 دقیقه را بی‌هدف دنبال توپ دویدند.
بازی افغانستان و بنگله‌دش چند مسأله را برای مخاطب افغانستانی روشن کرد؛ این‌که بازیکنان قطعاً باید زمانی بیش‌تری را با هم سپری کنند و از فوت‌وفن‌ها، تاکتیک‌ها و داشته‌های انفرادی‌شان آگاهی بیش‌تری به دست بیاورند و با اتفاق هم، آن‌ها را در زمین مسابقه پیاده کنند. بازیکنان افغانستان استعدادهای بی‌نظیری دارند و این تیم، منسجم‌ترین، متحدترین، جوان‌ترین و با‌کیفیت‌ترین تیمی است که افغانستان تا کنون داشته است. از این رو نیاز است که تمرینات گروهی بیش‌تری داشته باشند. اگر فدراسیون فوتبال افغانستان می‌خواهد شیران خراسان شانسی برای صعود به دور بعدی مسابقات داشته باشند و مربی نیز به هدف نهایی‌اش که کسب 9 امتیاز است برسد، باید بازیهای دوستانه تدارک ببیند و اردوهای تمرینی را نیز در دستور کار قرار دهد. بازیکنان تیم ملی فوتبال کشور به دلیل پراکنده‌گی در نقاط مختلف جهان، زمان ناچیزی را در کنار هم می‌گذرانند. تمرینات گروهی‌شان، کفاف تیم شدن و امتیاز گرفتن در این دور از رقابت‌ها را نمی‌کند.
یکی دیگر از مشکلاتی که هنوز سران فدراسیون از انجام آن ناتوان بوده‌اند، نا‌هم‌آهنگی در پخش تلویزیونی مسابقات بوده است. بازیهای تیم ملی فوتبال افغانستان را معمولاً شبکه‌های تلویزیون طلوع و لمر به گونه‌ی رسمی و شماری از شبکه‌های محلی در کابل و ولایات به گونه‌ی غیر‌رسمی پخش می‌کنند، اما این‌بار علاقه‌مندان تیم ملی به سختی توانستند بازی تیم کشورشان را ببینند. نه طلوع که وعده‌ی پخش بازی را داده بود و نه شبکه‌ی دیگری، نتوانستند فوتبال را به خانه‌های مردم ببرند. از این رو سران فدراسیون باید فکری هم به حال پخش بازیهای تیم ملی بکنند تا مردم کشور بتوانند در خانه‌های‌شان بدون مراجعه به شبکه‌های اجتماعی، از طریق گیرنده‌های تلویزیونی بازی تیم کشورشان را با کیفیت عالی تماشا کنند.
سخن آخر این‌که بازیهای دور دوم گروه E نشان داد که افغانستان برای رسیدن به 9 امتیاز کار بسیار سختی دارد. تیم ملی هند که رقیب جدی افغانستان در این گروه به حساب می‌آید، شب گذشته در مقابل قهرمان آسیا ایستاد. قطر را متوقف کرد و یک امتیاز از مردان فلیکس سانچز گرفت. ببرهای آبی با یک نمایش عالی در مقابل میزبان جام جهانی ایستادند تا عملاً برای سایر تیم‌های گروه، خط‌و‌نشان کشیده باشند.
با توجه به عمل‌کرد خوب تیم‌های ملی قطر، عمان و هند، انوش دست‌گیر اکنون می‌بایست ضمن فشار آوردن بر فدراسیون برای تدارک بازیهای دوستانه و اردوهای تمرینی، محتاط‌تر و دقیق‌تر عمل کرده، تیم را برای بازیهای بعدی آماده سازد. در حال حاضر قطر با 4 امتیاز و با انجام دو بازی، در جایگاه نخست قرار دارد. عمان با انجام یک بازی و 3 امتیاز دوم است. افغانستان با انجام دو بازی و 3 امتیاز سوم است و تیم‌های هند و بنگله‌دیش نیز به ترتیب رتبه‌های چهارم و پنجم را در اختیار دارند. بازی بعدی افغانستان دهم اکتبر در خاک عمان برگزار می‌گردد.
واسع احمدی
