فرماندهان قول‌اردوها مصروف چه هستند؟
طالبان به شهر کندز حمله‌ی تهاجمی کردند و شخص وزیر دفاع برای رهبری عملیات مدافعه به آن ولایت سفر کرده است. معاون اول وزیر دفاع هم در ولایت بلخ مصروف سوق و اداره‌ی جنگ است. نفس حضور رهبری قدمه‌ی اول وزارت دفاع در ولایت‌های بلخ و کندز نشان می‌دهد که فرماندهان قول اردوها در ساحه نمی‌توانند از پس وظایف‌شان برآیند. با آن‌که نیروهای امنیتی و سربازان دلیر اردو در مبارزه برای تامین امنیت هر روز قربانی می‌دهند، ولی ضعف رهبری در سطح قول اردوها سبب شده است که ولایت‌های مهمی مثل کندز و بلخ دچار مشکل شود. از اثر ضعف رهبری فرماندهان قول اردوها، مسیرهای اکمالاتی و شاهراه‌ها همیشه باز نیست. در مسیرهای اکمالاتی و شاهراه‌ها همیشه مشکل به وجود می‌آید. فرماندهان قول اردوها قادر به فعال نگه‌داشتن بخش کشف و اطلاعات نیستند، به همین دلیل است که طالبان به شهرها حمله‌های تهاجمی می‌کنند.
تجربه‌ی دو روز جنگ کندز نشانه‌ی واضح ضعف استخباراتی و کشفی است. مشکل دیگر این است که فرماندهان قول اردوها به دلیل رهبری ضعیف قادر به دفع به موقع حمله‌ی طالبان نیستند. به همین دلیل است که مردم ولایت کندز مرعوب شده‌اند و خاطرات سقوط سال‌های گذشته‌ی این شهر به ذهن‌شان تداعی شده است. منابع بسیار موثق به ما گفته‌اند که فرماندهان قول اردوها حتا قادر به گزارش‌دهی به موقع از مصرف سلاح و مهمات‌شان نیستند و وزارت دفاع از این بابت دچار مشکل است. این ضعف‌ها نشان‌دهنده‌ی بی‌کفایتی در سطح رهبری قول اردوها است و روشن نیست که فرماندهان قول اردوها مصروف چه هستند که این قدر ریخت‌وپاش وجود دارد.
اگر فرماندهان قول اردوها کفایت لازم را در اجرای وظایف‌شان می‌داشتند، نیاز نبود که وزیر دفاع در کندز باشد و معاون او در ولایت بلخ. بر مبنای اصول و مقررات معاون وزیر دفاع باید بخش بوروکراسی و خدمات را کار کند و نیروهای خدماتی را آماده سازد تا برای نیروهای رزمی خدمات‌رسانی کنند. اما به دلیل ضعف رهبری در سطح قول اردوها هم وزیر دفاع و هم معاون او مشغول عملیات‌های نظامی هستند. در شرایطی که طالبان برای رسیدن به یک دست‌آورد نظامی از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند، وقتش است که فرماندهان قول اردوها کفایت و توانایی خودشان را نشان دهند و حمله‌های آنان را مهار سازند. این موضوع را هر کسی می‌داند که در آستانه‌ی مذاکره و چانه‌زنی‌های بزرگ طالبان تلاش می‌کنند دست‌آوردهای نظامی کلان داشته باشند یا حداقل تلفات سنگین به نیروهای امنیتی وارد کنند تا در مذاکره از موضع قوت وارد شوند. در چنین شرایطی ایجاب می‌کند که رهبری نیروهای اردوی ملی در سطح قول اردوها کفایت لازم را نشان بدهد.
نیاز است که شخص رییس‌جمهور، وزیر دفاع و دیگر تصمیم‌گیرنده‌گان دولت ضعف‌های فرماندهان قول اردوها را بررسی کنند و در مورد آن‌ها تصمیم بگیرند. موضوعی که خیلی واضح است این است که قحط‌الرجال در این کشور نیست. آدم‌های توانا در کشور زیاد اند. آدم‌هایی با کوله‌باری از تجربه و دانش در همین شهر حضور دارند ولی از ظرفیت‌شان استفاده‌ی لازم صورت نمی‌گیرد. هرچه زودتر باید در این مورد اقدام شود. تأخیر در استفاده از ظرفیت‌ها و دفع ضعف و ناکارآمدی، به ضرر کل کشور و شخص رییس‌جمهور برحال تمام می‌شود. رییس‌جمهور برحال قصد دارد که بار دیگر انتخاب شود و حتا می‌گوید که می‌خواهد از موضع یک رییس‌جمهور منتخب وارد گفت‌وگوهای صلح شود. حال که چنین است که ایجاب می‌کند ایشان جداً اقدام کنند. هیچ نوع ملاحظه‌ی سیاسی و غیر سیاسی باید مدنظر گرفته نشود. باید رییس‌جمهور جداً اقدام کند و ضعف‌های رهبری در سطح قول اردوها را برطرف سازد. به هیچ وجه باید اجازه داده نشود که چهره‌های بی‌کفایت در رأس قول اردوها جا خوش کرده و منافع کل کشور را با خطر روبه‌رو کنند.
