زن، انقلاب، آزادی؛ معترضان در هرات: «ما سقوط نکردیم، چون سکوت نکردیم»
۸صبح، هرات
۸ مارچ به‌عنوان روز جهانی همبسته‌گی زنان نام‌گذاری شده و از این روز در سرتاسر جهان با شیوه‌های متفاوت گرامی‌داشت می‌شود. در افغانستان اما از این روز به دلیل محدودیت‌های زن‌ستیزانه طالبان به‌گونه پنهانی و در فضاهای سربسته تجلیل می‌شود. طالبان به حدی زنان افغانستان را از حقوق و آزادی‌های‌شان محروم کرده‌اند که این قشر جامعه حتا نمی‌تواند از ۸ مارچ در فضای باز و عمومی همانند کشورهای دیگر جهان، تجلیل کنند. دختران و زنان در هرات با وجود این محدودیت‌ها، حرکت‌های مدنی به راه انداخته و علیه طالبان شعار داده‌اند. گروهی از زنان هراتی برای گرامی‌داشت از روز جهانی همبسته‌گی زنان در مکان‌های سربسته علیه طالبان شعار سر داده و گروه دیگری شعارهای انقلابی را بر در و دیوار شهر هرات نصب کرده‌اند.
زنان و دختران در شهر هرات روز سه‌شنبه، ۱۶ حوت، با سر دادن شعارهای «زن، انقلاب، رهایی»، «ما سقوط نکردیم، چون سکوت نکردیم»، «زن افغان حق زنده‌گی دارد» و «قیام زنان افغان، مبارزین هری‌زمین، نه به زنده‌گی زیر پرچم طالبان و نه به تحصیل زیر پرچم طالبان» علیه محدودیت‌های طالبان اعتراض کردند. گروهی از زنان و دختران معترض هراتی این شعارها را در سطح نواحی شهر هرات به افراد توزیع و بر در و دیوار خانه‌ها نصب کرده‌اند. همچنان گروهی از دختران این شعارها را روی پوقانه‌های هوایی نصب و در فضای شهر هرات رها کرده‌اند.
حدیثه (نام مستعار) یکی از دختران معترض در هرات است که پس از فرمان اخیر طالبان، از حق تحصیل محروم شده است. او با شمار زیادی از دختران و زنان در یک مکان سربسته در هرات جمع شده و در یک حرکت اعتراضی از روز همبسته‌گی زنان، تجلیل کرده است. این دانشجو در صحبت با روزنامه ۸صبح می‌گوید که دختران افغان از حقوق اساسی‌شان محروم شده‌اند و حتا زن در حاکمیت طالبان به‌عنوان انسان شناخته نمی‌شود.
حدیثه می‌افزاید که زنان افغان نیز حق دارند تحصیل کنند و طالبان نباید حق آموزش، تحصیل و کار را از دختران و زنان بگیرند. حدیثه علاوه می‌کند: «از همه حقوق محروم شده‌ایم، حق تحصیل نداریم، به کار اجازه داده نمی‌شویم، بیرون رفتن حتا در پارک‌های تفریحی نیز برای ما جرم پنداشته می‌شود و حتا طالب زن را به‌عنوان انسان نمی‌پذیرد.»
زنان در هرات خاطرنشان می‌سازند که طالبان هیچ سازشی با حقوق زنان نداشته و در تلاش حذف مطلق زنان از جامعه هستند. پریسا، یکی دیگر از زنان معترض در هرات است که شعارهای ضد طالبانی را در نواحی شهر بر دیوار‌ها و دروازه‌های خانه‌ها نصب و زنان را به انقلاب علیه طالبان دعوت کرده است. پریسا می‌گوید که زنان افغانستان زنده‌گی و تحصیل زیر پرچم طالبان را نمی‌خواهند؛ زیرا به گفته او طالبان زن را به‌عنوان یک انسان نمی‌پذیرند و همه‌روزه در صدد حذف او از فضای عمومی‌اند.
پریسا به این باور است که طالبان هیچ‌گاهی تغییر نمی‌کنند و کسانی که به تغییر طالبان باور دارند، در اشتباه به سر می‌برند. او علاوه می‌کند: «طالبان سیاست‌های دوره قبلی خود را پیش می‌برند و در حال تطبیق آن هستند. شلاق زدن در ملاء عام، محروم ساختن زنان از آموزش و تحصیل و بستن پارک‌های تفریحی به روی زنان در حکومت قبلی این گروه نیز رواج داشته و در حال حاضر نیز تطبیق می‌شود.»
این زن معترض تأکید دارد که کشورهای جهان نباید طالبان را به رسمیت بشناسند؛ زیرا به باور او، رهبران این گروه برای فریب اذهان عامه و جامعه جهانی وعده‌های میان‌تهی می‌دهد و هیچ‌گاهی آن را تطبیق نمی‌کند. او می گوید: «اگر کسی طالب را به‌عنوان یک گروه مدرن و تغییریافته بپذیرد، سخت در اشتباه است. طالب با زن مخالف است. رهبران این گروه هیچ‌گاهی نمی‌خواهند زنان به‌عنوان انسان به حقوق اساسی خود دست یابند. من از همه زنان می‌خواهم که علیه طالب انقلاب کنند و این گروه نباید به‌عنوان حاکم افغانستان شناخته شود.»
این در حالی است که امروز زنان و مردان به‌صورت انفرادی و گروهی از ۸ مارچ، روز جهانی همبسته‌گی زنان، در سرتاسر جهان گرامی‌داشت به عمل می‌آورند. شهروندان افغانستان زیر حاکمیت طالبان اما آن‌چنانی که لازم است، از این روز تجلیل نمی‌توانند. بیشتر زنان و دختران در ولایت‌های مختلف کشور در مکان‌های سربسته و به دور از چشم طالبان برای تجلیل از این روز گرد آمده‌اند و علیه طالبان شعار می‌دهند. خواست بیشتر زنان، تأمین حقوق اساسی آنان از جمله آموزش، کار و آزادی است که از سوی طالبان سلب شده است.
