نشست عالمان دین از سوی طالبان در کابل تا پایان روز دوم آن پرحاشیه دنبال شد. در کنار حملات پیهم بر محل برگزاری این نشست و ارایه آمارهای متناقص از سوی سخنگویان طالبان، اکنون خبر حضور ملاهای تندرو مقیم پاکستان در این نشست نیز تأیید شده است. یک خبرنگار پاکستانی در گفتوگو با رسانههای آن کشور گفته است که ۸۰ ملای تندرو وابسته به گروه حقانی با وجود نارضایتی از رفتن به افغانستان، توسط مقامات پاکستانی مجبور شدهاند که به کابل بیایند و روی فیصله طالبان انگشت تأیید بگذارند. به گفته وی، تصمیم طالبان نهایی شده و آنان تنها سریالی را به راه انداختهاند که سناریوی آن از قبل چیده شده است. این در حالی است که کارشناسان پاکستانی از مقامات آن کشور به عنوان مدیران گروه حقانی و از همکاران اصلی گروه طالبان یاد میکنند. همچنان به باور آنان، اگر این ملاها مطابق میل طالبان کار نکنند و دست به احتجاج بزنند، از سوی گروه حقانی که در ۴۰ سال همه قتلهای هدفمند افغانستان و خیبر پشتونخواه را انجام داده است، ترور میشوند. گفتنی است که اجندای این نشست مشخص نشده است و سران گروههای طالبان و حقانی تاکنون تنها در مورد حمایت از رژیمشان صحبت کردهاند.
منابع در پاکستان میگویند که در نشست اخیر عالمان دین، ملاهای تندرو نزدیک به گروه حقانی مقیم این کشور نیز اشتراک کردهاند. شمیم شاهد، خبرنگار و تحلیلگر پاکستانی شام جمعه، ۱۰ سرطان به تلویزیون ویاوای دیوه گفت که مقامات پاکستانی برخی از آشنایان خلیلالرحمان حقانی را برای شرکت در جلسه عالمان دین به کابل فرستادهاند. او در یک بحث تلویزیونی افزود که این افراد با زور به کابل برده شدهاند تا به این ترتیب تصمیم از قبلگرفتهشده طالبان را انگشت تأیید بگذارند. به گفته وی، این ملاها از تندروان مذهبی و افراد نزدیک به خانواده حقانی شمرده میشوند که در مناطق مختلف پاکستان به عنوان مهاجر افغان زندهگی میکنند.
این خبرنگار پاکستانی تصریح کرد که شمار این ملاها به حدود ۸۰ نفر میرسد. به گفته وی، آنان از پشاور، سوات، هریپور، اتک و مناطق دیگر توسط مقامات پاکستانی با زور به تورخم برده شده و سپس به کابل فرستاده شدهاند. شاهد افزود: «در این میان یک تن به کابل رسیده است و من با او صحبت کردهام. او گفت که ما را خواستهاند تا فیصله که اینها پیش از این کردهاند، در آن انگشت ما را بگیرند و آن را بدهند که این فیصله جرگه است. براساس حرفها او، این کاملاً یک سریال است.» شمیم شاهد پس از اینکه در سخنانش تنها از واژه «مقامات» استفاده کرد، با سوال رحمان بونیری، مجری برنامه مبنی بر اینکه هدفش از مقامات چه کسانی هستند، روبهرو شد. شاهد در پاسخ به این سوال تصریح کرد: «ببینید رحمان، این برای همه دنیا روشن است که با گروه حقانی چه کسی کمک و آن را سرپرستی میکند. پس این همان مقامات است؛ مقامات پاکستانی است که برای طالبان کردار خوب انجام میدهند و برای پیشبرد پالیسی و قانونی کردن اقدامات در فیصلهها آنان کار میکنند. پس معلومات ما همین را نشان میدهد که این مقامات پاکستانی هستند».
به گفته این تحلیلگر، پاکستان در دورههای قبلی نیز نشستهایی را برای گروههای مذهبی افغانستان برگزار کرده بود. او افزود: «ببینید، این تاریخ از حال حاضر نیست و نشست اول هم نیست. اگر شما جنگ داخلی وقت افغانستان را ببینید، در آن زمان نیز در حاجی کمپ راولپندی یک نشست برگزار شده بود که در آن روی یک حکومت متوازی توافق شد که به آن حکومت ائتلافی میگفتند. همچنان در زمان رهبری مجددی یک حکومت عبوری در اپریل ۱۹۹۲ ساخته شد، همه فیصله آن نیز در خانه حکومت ایالتی پشاور شده بود. همچنان پس از ۱۱ سپتامبر پاکستان هرچند قضایا را رها کرده بود، اما پرویز مشرف واضح گفت که اینها (طالبان و حقانی) قهرمانهای ما هستند. او که به یک تلفن امریکا قبله تبدیل کرده بود، باز هم آشکارا میگفت که اینها قهرمان ما اند، در افغانستان اگر حقانی یا اسامه و دیگرها هستند. او سرپرستیشان را اقرار کرده و یک بار هم نه، بلکه بارها کرده بود». به گفته شاهد، در حال حاضر نیز همان وضعیت است و هر کاری که میشود، مانند سابق نقش پاکستان است. او از زمان رقابت انتخابات ریاست جمهوری حامد کرزی و محمدیونس قانونی در ۲۰۰۴ نیز یاد کرد که در پاکستان به دستور امریکا محل رایدهی ایجاد شده بود.
شمیم شاهد در بخشی از صحبتهایش گفت که ملاهای فرستاده شده به کابل از حضورشان رضایت ندارند. مجری در مورد اینکه چرا این افراد با وجود خرسند نبودن، به کابل رفتهاند و اعتراض نکردهاند، از وی پرسید. این خبرنگار پاکستانی افزود: «احتجاج کردن، آواز بلند کردن و مخالفت در کابل، در حکومت طالبان و در پیشروی گروه حقانی کار آسانی نیست. اگر ببینید، در این ۴۰ یا ۵۰ سال که چقدر ترور هدفمند در کابل یا خیبرپشتونخواه شده، پس این کار سختی است. به حوصله افغانها سلام به کار است.». او همچنان تصریح کرد: «نام این افراد را نمیگیرم که خطر برای زندهگی شان است. اما من خبر دارم همین افرادی که کابل رفتهاند، از خوشحالی نرفتهاند و از مجبوری رفتهاند. من میفهمم که دل اینها با طالبان نیست، اما مجبور هستند.»
حضور ملاهای تندرو نزدیک به گروه حقانی در حالی برملا میشود که طالبان آمارهای اشتراککنندهگان نشست عالمان دین در کابل را نیز به گونه متناقض با رسانهها شریک کردهاند. سخنگویان این گروه در اوایل آمار را اشتراککنندهگان را سه هزار و ۵۰۰ نفر عنوان کردند. با این حال در روز دوم نشست، سخنگویان این گروه گفتند که اعضای لویهجرگه به ۲۰ گروه ۳۰ نفره تقسیم شدهاند. با این حساب، مجموع اشتراککنندهگان این نشست به ۶۰۰ نفر میرسد. در تصاویر نشر شده نیز دیده میشود که شمار اشتراککنندهگان تنها به تعدادی از کرسیهای وسط تالار لویه جرگه خلاصه شدهاند. این در حالی است که با وجود سپری شدن دو روز از آغاز نشست عالمان دین در کابل، طالبان هنوز اجندای آن را روشن نکردهاند. این انکار طالبان و اقرار برخی اشتراککنندهگان سبب شده است که بحث سریالی بودن این نشست و چیده شدن سناریوی آن از سوی طالبان در میان آگاهان بیشر از پیش قوت بگیرد.