در جریان یک ماه گذشته کوچیهای مسلح بر بخشهایی از ولسوالیهای هزارهنشین در ولایتهای غزنی و میدانوردک هجوم بردهاند. باشندهگان این مناطق میگویند که کوچیها افزون بر تخریب کشتزارها، دست به گلولهباری و لتوکوب مردم محل زده و در یک مورد بر بخشهایی از زمینهای شخصی افراد ادعای مالکیت کردهاند.
شماری از باشندهگان ولسوالیهای ناور و مالستان ولایت غزنی و بهسود ولایت میدانوردک، در صحبت با روزنامه ۸صبح میگویند که به دنبال هجوم کوچیهای مسلح بر این ولسوالیها، مزارع مردم بهگونه عمدی پایمال و تخریب شده است.
براساس گزارشها، در ۱۴ ثور سال روان، چندین فرد مسلح که کوچی بودهاند بر روستای «اغجم پایین» در ولسوالی بهسود ولایت میدانوردک هجوم برده و پس از لتوکوب باشندهگان محل، بر زمینهای زراعتی مردم ادعای مالکیت کردهاند.
این افراد مسلح کوچی از مردم محل خواستهاند که اجاره استفاده ۲۰ سال گذشته از این زمینها را به کوچیها بپردازند، در غیر آن با مجازات سخت روبهرو خواهند شد.
همچنان در جریان هفته قبل، کوچیهای مسلح با هجوم بر ساحه بهایی ولسوالی ناور ولایت غزنی کشتزارهای مردم را تخریب کردهاند.
با این حال، باشندهگان مناطقی که از آزارواذیت کوچیها شکایت دارند، میگویند که برای پیگیری این پروندهها به مقامهای محلی طالبان در ولسوالیهای یادشده مراجعه کردهاند، اما آنان بهگونه مستقیم از کوچیها پشتیبانی کرده و حاضر نشدند تا کوچیها را از مناطق مسکونی دور کنند.
شماری از باشندهگان ولسوالی ناور ولایت غزنی میگویند که کوچیها بهصورت عمدی دست به تخریب کشتزارهای مردم میزنند و بهجای رفتن به ساحات مرتفع و کوهستانی در کنار زمینهای زراعتی آنان چادر پهن میکنند.
علی یاور، از باشندهگان ولسوالی ناور، میگوید: «ما هر سال با این مشکل مواجه هستیم. سال به سال مشکل ما با کوچیها زیاد شد و کم نی. کوچی راه و مسیرش مشخص است که باید از بلندی رفتوآمد کند و علفچر را استفاده کند، اما دو سال است که اینها قصداً به نزدیک خانهها میآیند و از بین کشت مردم، رمههای گوسفند خود را میبرند، تمام للمیها را زیر پای کردند و چیزی باقی نمانده است.»
همچنان منابع در ولسوالی مالستان میگویند که وقتی باشندهگان این ولسوالی میخواستند مانع عبور کوچیها از مزارع گندم شوند، مورد شلیک کوچیها قرار گرفتند که در نتیجه سه تن زخمی شده و شماری از مواشی مردم نیز گم شدند. به گفته منابع، این حادثه در ساحه میرادینه در مرکز این ولسوالی رخ داده است.
از سوی دیگر، یکی از باشندهگان ولسوالی حصه دوم بهسود میدانوردک با حفظ هویتش میگوید: «از دست کوچی روز و شب نداریم. کلان کوه و دشت را مانده، در بیخ گوش ما خیمه میزنند، ما به نوبت از کشت خود نگهداری میکنیم. شبها مجبور هستیم تا صبح بیدار باشیم و مواظب کشت خود باشیم.»
این در حالی است که با تسلط طالبان بر افغانستان، کوچیها با حمایت این گروه در چندین ساحه هزارهنشین در ولایتهای مرکزی کشور بر زمینهای مردم ادعای مالکیت و در برخی موارد مردم را مجبور به کوچ اجباری و پرداخت جریمههای میلیونی کردهاند.
هرچند طالبان سال پار اعلام کردند که کمیسیونی را برای حل معضل کوچی و دهنشین ایجاد کردهاند، اما گفته میشود که فیصلههای یکجانبه این کمیسیون به نفع کوچیها و مجبور ساختن مردم به دادن غرامتهای میلیونی، سبب شده است تا مردم از این کمیسیون روگردان شوند و قضایایشان را به آن محول نکنند.
گفتنی است که معضل حل نشده کوچی و دهنشین از دیر زمانی در مناطق مرکزی افغانستان جریان دارد و همهساله در فصل بهار و تابستان با هجوم کوچیها بر این مناطق، درگیری میان باشندهگان محل و کوچیها تشدید میشود. شماری از باشندهگان مناطقی که همواره با کوچیها درگیری داشتهاند، میگویند که با تسلط طالبان بر افغانستان، زندهگی برای باشندهگان بومی بهدلیل آزارواذیت مردم از سوی کوچیها دشوار شده است.