در ولایت ناامن هلمند، یک بانو برای بلند بردن سطح دانش و آگاهی زنان هلمندی کتابخانهای ساخت است. این بانو میگوید که انگیزه اصلی او برای این اقدام، دیدن نالههای زن هلمندی بود که شوهرش برای گرفتن زن دومی، میخواست کودک او را بفروشد. به باور او، ناآگاهی و نداشتن دانش کافی، زمینه را برای چنین تحرکات فراهم کرده است. او این کتابخانه را به دلیل علاقه به شخصیت تیتسو ناکامورا به نام این مددرسان جاپانی مسما کرده است. بانوان در هلمند از ایجاد این کتابخانه خرسند هستند و آن را برای بلند بردن آگاهیشان مثمر میخوانند. ریاست امور زنان هلمند نیز از این اقدام قدردانی میکند و میگوید که این کار سبب افزایش علاقه زنان هلمندی به مطالعه میشود.
در شهر لشکرگاه، مرکز ولایت هلمند، یک کتابخانه مخصوص بانوان به نام تیتسو ناکامورا ایجاد شده است. حمیرا نوروزی که مسوول این کتابخانه است، میگوید که هدف از ایجاد این کتابخانه، ترویج آموزش و انگیزه دادن به زنان است تا آنها بتوانند زندهگی خوب برای خودشان فراهم کنند و در هر موردی آگاهی یابند. بانو نوروزی میگوید که برای ایجاد این کتابخانه، از یک زن مریض در یک شفاخانه که گریه و زاری میکرد، انگیزه گرفته است.
به گفته او، وقتی از آن زن در مورد مشکلش میپرسد، وی میگوید که شوهرش میخواهد با فروش دخترش، زن دوم بگیرد، اما پس از مخالفت با او، لتوکوب شده است. به باور بانو نوروزی، مشکل عمده زنان در جامعه افغانی، بیسوادی است. نوروزی میگوید: «هدف ما این است که زنان خود و ارزش خود در جامعه را بشناسند. بیشتر زنان به ویژه زنان هلمندی به این فکر هستند که زن خلق شدهاند تا زندهگیشان را مظلومانه سپری کنند، اما ما با ایجاد این کتابخانه، میخواهیم سطح آگاهی زنان را بالا ببریم تا آنها نیز احساس قدرتمند بودن بکنند.» او افزود که اگر زنان سواد کافی برای مطالعه کتاب داشته باشند، آنان از حقوقشان باخبر میشوند.
نوروزی در پاسخ به این سوال که چرا این کتابخانه را «ناکامورا» نام گذاشته است، گفت که از شخصیت این مددرسان جاپانی خوشش میآمد. او گفت: «از شخصیت ناکامورا خوشم میآمد. او یک فرد خدمتگزار بود. او کسی بود که 40 سال زندهگی خود را وقف خدمت به افغانان کرد. کشور امن خود را ترک کرد و به افغانستان آمد. وی کارهای انسانی و بشردوستانه انجام داد و نیز هرچه که انجام داد، برای پیشرفت و توسعه کشور ما بود.»
مریم یکی از کسانی است که برای مطالعه به این کتابخانه آمده است. او میگوید که هفتهای دو بار برای مطالعه به اینجا میآید. مریم خوشحال است که مکانی برای مطالعه زنان ساخته شده است و او میتواند کتاب مورد علاقهاش را به دست بیاورد. او میگوید: «زنان به مطالعه کتابهای روانشناسی و دیگر کتابها ضرورت مبرم دارند. من خوشحالم که چنین کتابخانهای برای زنان ساخته شده است. ما میتوانیم کتابهای مورد علاقه خود را پیدا کنیم و به آگاهی خود بیفزاییم.»
در همین حال وجیهه رسولی، رییس امور زنان ولایت هلمند، از برداشته شدن چنین گامی برای زنان در ولایت هلمند خوشحال است. به گفته خانم رسولی، تمام کتابخانهها در این ولایت ویژه مردان است و زنان جرأت رفتن به آنجا را ندارند؛ اما حالا همهروزه شمار زیادی از زنان و دختران برای آموزش به این کتابخانه میآیند و علاوه بر گرفتن کتاب مورد علاقه خود، دیگر دختران را نیز تشویق میکنند تا با مطالعه کتاب، اصول زندهگی کردن را یاد بگیرند.
تلاش شد که برای تقویت و جاری نگه داشتن این فرهنگ در هلمند، دیدگاه رییس اطلاعات و فرهنگ این ولایت نیز درج شود، اما با وجود تلاشهای زیاد، زمینه برای آن فراهم نشد.
هلمند در جنوب کشور از ولایتهای ناامن شمرده میشود که مردم در آن بیشتر با باورهای سنتی زندهگی میکنند. این نخستین بار است که در این ولایت از طرف یک زن، برای زنان یک کتابخانه ساخته میشود.