وونگ کار وای با دومین فلمش «روزهای وحشی بودن»، سبک خودش را وارد سینما کرد، و با فلم «شادی در کنار هم» (داستان دو مرد همجنسگرای ساکن بوئنوس ایرس) شهرت جهانی پیدا کرد و باعث شد برای اولین بار یک کارگردان چینی جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره کن ببرد. اگرچه تمام فلمهای وونگ کار وای، تحسینبرانگیز اند، با این حال، (سه گانه) یک: روزهای وحشی بودن، دو: در حال و هوای عشق، سه: ۲۰۴۶ فلمهای پر آوازه و متعالیتریاند.
ونگ کار وای، این نابغه سینما؛ استاد حال و هوا ست. به ویژه حال و هوای عاشقانههای خاص خودش.
بازی با سایهها، فلمبرداری در شب، حکایت از آدمهای رمانتیک تنها، و اسلوموشنهای استثنایی با موسیقیهای فوقالعاده، از جمله مؤلفههای شناختهشده سینمای وی اند. داستانهایش در شهرها و حومهی شهرها اتفاق میافتند. در خیابانهای بیروح، اپارتمانهای کوچک، و اتاقهای نیمهروشنی که هیچ نشانهای از شور زندهگی را در خودشان ندارند.
او بهترین روایتگر لحظههای ملالآور تنهایی است. روایتگر نسل آدمهای «فَست فودی» که در تنهایی کنسرو صرف میکنند، و گاه تا سر کوچه دنبال «نُدل» میروند. و در نهایت همهی عناصر روایی و بصری سینمای او در خدمت این امر قرار گرفتهاند که به تنهایی شخصیتها جان بدهند و حس احتیاج به عشق آنها را به بهترین شکل ممکن روی پرده بیاورند.
و مهمترین مؤلفهاش این است که سینمای او به خاطر سبک خاص پراحساسش، شهرت جهانی دارد. غالباً داستان فلمهایش عاشقانههای پیچیدهاند با یک نوع روابط فوقالعاده غریب و تمایل بیش از حد به درونگرایی و ترس از انزواییکه قهرمانها و شخصیتهای فلمهایش برای رهایی از آن، تنها جسارت این را دارند که به آدمهای تنهای شبیه خودشان پناه ببرند. انگار احساس میکنند که تنها برای الگوهای خودشان قابل تحملاند. بر خلاف بقیه فلمهای سینمای معاصر که در آنها سکس پرجاذبهترین و پرطرفدارترین بخش آن است، شخصیتهای عاشقپیشه و تنهای وونگ کار وای، عمدتاً در پی یک سنگ صبور اند که با او درد دل کنند. برای همین کار هیچگاه به تخت خواب نمیکشد. قهرمانهای عاشقش از یک سو مدام ترس از مواجهه شدن دارند از سوی دیگر در دل عطشی برای در پای آن رابطه ماندن. رابطههای مقطعیای که به رغم امید و میل شدید تماشاگر برای به ثمر نشستنش؛ هیچگاه به قوام نمیرسند و ناتمام میمانند. عشاق ترحمبرانگیز و تنهای فلمهای وونگ کار وای، در واقع صاحبان ایثار اند، که از جبر اجتماع، که ریشه در اصلها و سنتهای نادرست دارد، به رغم احتیاجشان برای رسیدن به عشق، پا روی دل میگذارند و با نوعی خودآزاری گاه برای خودشان و گاه برای محبوب؛ قربانی میدهند و قربانی میشوند.
رفتار جامعه با آنها بخشی از معادله حلناشده در فلمهای او ست. بخش زیباترش به این بر میگردد که عشق در فلمهای وونگ کار وای، با نوعی نجابت عارفانه همراه است. پشتوانه فکری عاشقانههای کار وای، ریشه در عشق شرقی دارد.
همین طور که قطرات اشک جاری میشوند، روزهای وحشیبودن، خاکستر زمان، چانگ کینگ اکسپرس، فرشتهگان سقوط کرده، شادی در کنار هم، در حال و هوای عشق، ۲۰۴۶، شبهای زغال اختهای من، و استاد اعظم؛ از مهمترین آثار او هستند که در فاصله بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۳ ساخته شدهاند.