یک نهاد امریکایی به نام «ویلسون سنتر» در گزارشی ۴۵ صفحهای زیر نام «حقوق بشر در حصار؛ بازیابی نظام حقوق بشر در نظم شکننده بینالملل»، جایگاه حقوق بشر در نظام بینالملل را مورد بررسی قرار داده است. یافتههای این گزارش نشان میدهد که قواعد و قوانین بینالملل که هدف اساسی آنها حفظ و تقویت حقوق بشر بود، دچار تزلزل شده است. نادر نادری، نویسنده گزارش، در این گزارش گفته است که نظم جهان که بر بنیاد قواعد و قوانین بینالمللی استوار بود و هدف عمده آن حفظ حقوق بشر بود، دچار تزلزل شده است. طبق گزارش، جهان در حال حاضر به چند قطبی شدن در حرکت است که قواعد آن دچار اختلاف شده و نهادهای چندملیتی مانند سازمان ملل متحد که حافظ آن نظم بود، دیگر توان جلوگیری از نقض آن و ظرفیت حفظ آن را ندارد.
در گزارش به وضعیت حقوق بشری چند کشور در جنوبشرق آسیا به شمول پاکستان و هند پرداخته شده است و از طریق ارزیابی وضعیت حقوق بشری این کشور ها و پالیسیهایی که موارد نقض حقوق بشر را در این کشور ها نادیده میگیرد، تفاوت میان پالیسی ، و اقدامات عملی حکومات امریکا را مورد سوال قرار داده است. در این گزارش علاوه بر سایر کشورها، به افغانستان نیز پرداخته شده است. نویسنده گزارش ۶۲ قطعنامه سازمان ملل متحد در مورد افغانستان را در دو دهه گذشته بررسی کرده است. نویسنده این قطعنامهها را در روشنایی سیاستهای کشورهای عمده جهان در مورد افغانستان در دو دهه مورد ارزیابی قرار داده و مینویسد که این قطعنامهها در تناسب با اولیتهای سیاستهای کشور های جهان در خصوص حقوق بشر یکنواخت و مستمر عمل نکرده اند و همیشه جزء چند اولویت جهان نبوده است. در گزارش گفته شده که براساس تداوم بیتوجهی به اولیت قرار دادن حقوق بشر، نگرانیهای حقوق بشری به ویژه نگرانیهای زنان افغان در گفتوگوها میان امریکا و طالبان در دوحه شنیده نشده و برعکس بر روایت «تغییر طالبان» تمرکز شده بود. به گفته نگارنده، تغییر طالبان باید در رفتار این گروه که در گزارشهای متعددی حقوق بشری از جمله در قتلهای فراقانونی، توقیفهای خودسرانه، شکنجه و سرکوب شدید بازتاب یافته جستوجو شود.
در این گزارش، دلایل افول نظم و نقش امریکا در شکل دهی وضعیت کنونی در عرصه حقوق بشر به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. در گزارش تاکید شده که امریکا در حال حاضر صلاحیت اخلاقی را برای دفاع از ارزشهای حقوق بشری از دست داده است.
نادر نادری، نویسنده گزارش، که پالیسی دو گانه امریکا را در مورد حقوق بشر بررسی کرده، گفته است که یافتههای گزارش نشان میدهد که حقوق بشر و عملکرد ادارههای امریکا در ۲۰ سال گذشته باعث افول نقش امریکا در عرصه حقوق بشری شده است. یکی از مثال های بارز، کاهش اعتبار ایالات متحده در دفاع از حقوق بشر در گزارش به مسأله جنگ جاری اسرایل در غزه و قتل عام هدفمند مردم ملکی غزه اختصاص یافته. گزارش تاکید میکند که تکرار ویتوی قطعنامههای پیشنهادی در شورای امنیت سازمان ملل برای آتشبس فوری بشر دوستانه، تامین کمکهای بشردوستانه و آزادی اسرا، تاثیر عمدهیی در کاهش اعتبار امریکا برای دفاع از حقوق بشر داشته است.
در بخش دیگر گزارش تاکید شده که با در نظر داشت نقض سیستماتیک حقوق بشر مخصوصا حقوق زنان باید از روند عادیسازی روابط جهان با طالبان جلوگیری به عمل آید.
در گزارش روش تحریمهای وضع شده از جانب ایالات متحده امریکا مخصوصا تحریم ها براساس قانون مگنتسکی برای حقوق بشر را مورد بررسی قرار داده و گفته است که حکومت در اعمال تحریمها تحت این قانون با تعلل و دوگانه عمل کرده است. گزارش آماری ارایه میدارد که بیانگر کاهش اعمال این تحریمها از جانب اداره بایدن در سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۲ بوده است. گزارش همچنان به رژیمهای تحریمی سازمان ملل متحد پرداخته و از آنجاییکه ۹۶ فیصد رژیم تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل را ایالات متحده و دو شریک استراتژیکش، انگلستان و فرانسه از بدو ایجاد رژیم تحریمهای سازمان ملل، تدوین کردهاند، به کمرنگ بودن ارزشهای حقوق بشری این ابزار در دست سازمان ملل متحد برای حفظ نظم مبتنی بر قواعد جهان را مورد انتقاد قرار داده است.
آقای نادری در پایان گزارش، رشتهای از درسهای آموختهشده از دو دهه گذشته و پیشنهادات عملی برای بهبود میکانیزمهای دادخواهی از حقوق بشر را به حکومت و کانگرس امریکا و همچنان به سازمان ملل متحد پیشنهاد کرده است.