تاثیرات مثبت الحاق کشمیر به هندوستان بر وضعیت افغانستان
سیدمحمد فقیری٬ استاد دانشگاه هرات

نگاه امنیتی پاکستان به قضایای سیاسی و اجتماعی کشورهای همسایه نشان میدهد که برای استراتژیستهای پاکستانی توسعه اقتصادی این کشور هیچ اهمیتی ندارد. پاکستان در چند دهه اخیر تمام توجه و تلاش خویش را روی بیثبات سازی افغانستان و ناامن ساختن کشمیر متمرکز کرده است. پاکستان بازنده اصلی سیاستهای خودش است. این کشور از شکافهای عمیق قومی رنج میبرَد، بیاعتمادی اجتماعی در پاکستان را میتوان در گسست اعتماد میان اقوام ساکن این کشور مشاهده کرد. وضعیت حقوق بشری اقوام و اقلیتهای ساکن در پاکستان مانند پشتونها، بلوچها، مسیحیان، احمدیها، هندوها و سیکها بسیار وحشتناک است. دولت پاکستان در زمینه گسترش توسعه اقتصادی و اجتماعی در برخی از مناطق این کشور به گونه گزینشی عمل میکند و برخی از اقوام را عمداً عقب نگهداشته است.
پاکستان به بهانه حمایت از حقوق مسلمانان کشمیری اهداف سیاسیاش را دنبال میکند. در حالی که نظامیان پاکستانی هر روز به مناطق مرزی افغانستان به ویژه کنر حملات راکتی انجام میدهد و باعث قتل مسلمانان افغان میشوند. پاکستان تا امروز به عنوان پایگاه اصلی گروههای شورشی و تروریستی در جهان شناخته میشود و با پیشبرد چنین سیاستی، مانع توسعه اقتصادی و اجتماعی این کشور شده است.
عملیات نظامیان پاکستانی در بلوچستان و خیبرپشتونخوا و تلاش برای تضعیف نهاد دولت در افغانستان، مصداقی از خشونتورزی دولت پاکستان میباشد. پاکستان به جای حمایت متظاهرانه و کاذبانه از مسلمانان کشمیری نیاز است تا در قدم اول دست از سرکوب مسلمانان بلوچ و پشتون این کشور و قتل افغانها از سوی گروههای تحت حمایت خویش بردارد.
ابطال ماده سال ۳۷۰ قانون اساسی و الحاق کشمیر به هندوستان تاثیرات مثبتی بر وضعیت افغانستان برجای میگذارد. حکومت ملکی و نظامیان پاکستانی سالهای متمادی میشود که با پیش کشیدن موضوع کشمیر به تقویت شبکههای تروریستی پرداخته است. یکی از عواملی که حکومت پاکستان به هیچوجه حاضر نشده است تا به گونه جدی علیه گروههای افراطی اقدام نماید این است که پاکستان امیدوار است تا در درازمدت بتواند با استفاده سیستماتیک از تروریستها بر افغانستان و هندوستان فشار بیاورد تا مطالبات غیر واقعبینانه این کشور برآورده شود.
الحاق کشمیر به هندوستان نه تنها حاکمیت دولت هند را در منطقه کشمیر افزایش میدهد بلکه مانع مانورهای متظاهرانه پاکستان و نفوذ سیاسی این کشور در میان برخی از گروههای مورد حمایتشان در کشمیر خواهد شد. شبکههای تروریستی تحت حمایت پاکستان نه تنها از موضوع کشمیر ناامید خواهند شد بلکه نظامیان پاکستانی ناگزیر به این نتیجه خواهند رسید تا از خصومت با هندوستان دست بردارند. از آنجایی که سیاست پاکستان در قبال افغانستان همواره یک سیاست هندمحور بوده است، با مشخص شدن موضوع کشمیر و جدیت دولت هندوستان در امر به حاشیه راندن قدرت نفوذی پاکستان انتظار میرود که پاکستان در برابر قوانین بینالمللی در زمینه روابط نیک با همسایهگان خویش تمکین کند.
دولت پاکستان هیچ راهی جز احترام به تمامیت ارضی هندوستان و توقف حمایتهای سیاسی و نظامی از گروههای شورشی در افغانستان ندارد. رابطه دولت با دولت از اصول پذیرفته شده در قوانین بینالمللی میباشد و پاکستان باید به جای تلاش برای نفوذ در میان گروههای غیر رسمی و شورشی به گونه مسوولانه با دولتها وارد گفتوگو و تعاملات گردد.
از مجموع مسلمانان هندی، تنها پنج درصد آن را مسلمانان در جامو و کشمیر تشکیل میدهند. اکثریت مسلمانان هندی در سایر مناطق هند ساکن هستند و در یک وضعیت مناسب با سایر شهروندان این کشور زیست مسالمتآمیزی را تجربه میکنند. مسلمانان هندی به موقعیتهای سیاسی بلندی در این کشور رسیدهاند. داکتر عبدالکلام چندین سال به عنوان رییس جمهور هند انجام وظیفه نمود و برنامه موشکی هندوستان مدیون تلاشهای او دانسته میشود. امروز تمام مردم هند به او احترام دارند چنانکه دولت هندوستان یک روز را پس از وفات داکتر کلام برای احترام گذاشتن به او رخصتی عمومی اعلام کرد. سلمان خورشید سالها به عنوان وزیر خارجه هندوستان دستگاه دیپلماسی این کشور را مدیریت کرد.
هندوستان سرزمین تنوع و کثرتگرایی است، تمدن ارزشمند هندوستان همواره خالق هنر، فلسفه، ادبیات و طبابت بوده است. هندوستان پس استقلال توانست تا با در پیشگرفتن سیاستهای اقتصاد محور، توسعه سیاسی و اقتصادی این کشور را بهبود بخشد و امروز هند از جمله موفقترین دموکراسیهای دنیا شناخته میشود. پاکستان تمام منزلت سیاسی و اقتصادی خویش را در قمار رقابت با هندوستان باخته است. پاکستان با حمایت از شبکههای تروریستی خواب رقابت و فشار بر هندوستان را میبیند. با گذشت هر روز به همان پیمانهای که پاکستان در انزوای سیاسیاش غرق میشود، به همان پیمانه هندوستان در حال تبدیل شدن به یک بازیگر مهم در دنیا میباشد.
هندوستان به عنوان دوست سنتی افغانستان نقش سازنده و مهمی را در هژده سال گذشته در کشور بازی کرده است. دولت افغانستان باید متوجه این موضوع باشد که در هر گفتوگویی به هدف صلح، روابط استراتژیک خویش را با هندوستان قربانی مطالبات پاکستان نکند. افغانستان در موقعیت جغرافیایی مهم و حساسی در منطقه قرار دارد و داشتن یک متحد قدرتمند و دوست سنتی مانند هندوستان میتواند افغانستان را کمک کند تا هیچگاهی در انزوا قرار نگیرد.