شماری از ساکنان ولسوالیهای خروار و ازره ولایت لوگر میگویند که از سالها به این سو به خدمات صحی درست دسترسی ندارند. مسوولان صحی ولایت لوگر نیز مشکلات صحی باشندهگان این دو ولسوالی را میپذیرند و میگویند که نسبت به گذشته دسترسی آنها به خدمات صحی بهتر شده است.
سیدولی، باشنده ولسوالی ازره لوگر، به روزنامه ۸صبح گفت که آنان در کنار مشکلات دیگر، سالها است که با کمبود دارو و کادر صحی در این ولسوالی مواجهاند. وی افزود: «ولسوالی ازره یکی از ولسوالیهای دورافتاده لوگر است، بنابراین ما مردم در کنار بیکاری و دیگر چالشهای زندهگی، با کمبود دارو و نبود پرسونل صحی نیز مواجه هستیم. راه ما دور است. وقتی مریضدار میشویم و مجبور میشویم که او را به مرکز انتقال بدهیم، برای ما زیاد سخت تمام میشود؛ چون بیشتر مریضان در مسیر راه زندهگی خود را از دست میدهند.»
حضرتولی، یکی دیگر از باشندهگان ولسوالی ازره، در گفتوگو با روزنامه ۸صبح گفت که باشندهگان این ولسوالی به خدمات صحی دسترسی ندارند. وی افزود: «از یک سو افزایش بیکاری و دشواریهای اقتصادی و از سوی دیگر دوری راه، در این شرایط سخت، مردم توان تداوی مریضان خود را در مراکز صحی شخصی ندارند.»
این باشنده لوگر تصریح کرد که آنان این مشکل را چندین بار با مسوولان صحی لوگر در میان گذاشتهاند، اما کسی به آن توجه نکرده است.
باشندهگان ولسوالی خروار این ولایت نیز با چنین مشکلی دست و پنجه نرم میکنند. بهرام خان (نام مستعار) یکی از باشندهگان ولسوالی خروار، گفت که آنان از ابتداییترین امکانات زندهگی محروماند. وی افزود که یک مقدار دوا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونسیف) برای این ولسوالی اختصاص داده است که به گفته بهرام خان بسنده نیست.
باشندهگان این دو ولسوالی لوگر، از مسوولان صحی میخواهند که هرچه زودتر به این مشکل رسیدهگی کنند.
مسوولان صحی لوگر میگویند که نسبت به گذشته دسترسی باشندهگان این دو ولسوالی به خدمات صحی بیشتر شده است. قدرتالله عادل، رییس صحت عامه طالبان در لوگر، گفت که این ولایت ۷۲ مرکز صحی فعال دارد. عادل افزود که شماری از مراکز صحی در این ولایت تعمیر معیاری ندارند و با کمبود آمبولانس هم روبهرو هستند. عادل به باشندهگان ولسوالیهای ازره و خروار اطمینان داد که برای حل مشکلات صحی آنان، گامهای مثبت برداشته خواهد شد.
گفتنی است که ولسوالیهای خروار و ازره لوگر، از جمع ولسوالیهای دورافتاده این ولایت به شمار میروند که به گفته ساکنان این ولسوالیها از سالها به این سو به باد فراموشی سپرده شدهاند.