طالبان پس از تسلط بر کشور، برای دومین بار از باشندهگان روستاهای ولسوالی لعل و سرجنگل ولایت غور عشر گردآوری کردهاند. باشندهگان این ولسوالی ادعا دارند که مسوولان محلی طالبان بدون درنظرداشت تناسب نفوس روستاها، پول هنگفتی زیر نام «عشر» از آنان گردآوری کردهاند. از پول گردآوریشده سند رسید برای باشندهگان این ولسوالی داده نشده است. بنابراین اهالی ولسوالی لعل و سرجنگل مطمین نیستند که پول گردآوریشده به حساب رژیم طالبان در بانک مرکزی واریز میشود و یا در جیب فرماندهان محلی این گروه میرود.
محمدحسین (نام مستعار) باشنده روستای گرماب سفلای ولسوالی لعل و سرجنگل است. او و همروستاییهایش برای دومین بار زیر نام عشر به طالبان پول پرداختهاند. این باشنده روستای گرماب سفلا در صحبت با روزنامه 8صبح میگوید: «طالبان در ولسوالی لعل و سرجنگل تاکنون دو بار از قریه ما عشر جمعآوری کردهاند. آنها سال قبل یک ماه بعد از قدرتگیری از قریه ما مبلغ ۵۰ هزار افغانی عشر جمعآوری کردند و امسال بیشتر از دو برابر سال گذشته از ما پول گرفتهاند. افراد طالبان بدون اینکه دلیلی بگویند، مردم را مجبور ساختند مبلغ ۱۲۰ هزار افغانی برای آنان بدهیم.» او میافزاید: «اعضای شورای قریه مجبور شدند این مبلغ را بر تعداد فامیلهای قریه تقسیم کنند و مبلغی را که طالبان تعیین کرده بودند، تکمیل کنند.»
محمدحسین توضیح میدهد که طالبان از همه شوراهای این ولسوالی عشر گردآوری کرده و باشندهگان هر روستایی که در کم کردن مقدار عشر چانهزنی کرده، طالبان به جای کاهش مقدار پول، آن را افزایش دادهاند. این باشنده غور علاوه میکند: «ولسوالی لعل و سرجنگل بیشتر از 200 شورا دارد. هر قریه و شورایی که اعتراض میکرد و پیش طالبان عذر و زاری میکرد تا مقدار پول را کم کنند، چون مردم واقعاً فقیر هستند، طالبان ضد میکردند و مبلغ خواستهشده را دو برابر میساختند. اینطور از مردم زهر چشم میگرفتند تا دیگر اعتراضی نداشته باشند.»
این در حالی است که با توجه به مقدار پول گردآوریشده از روستاهای مختلف این ولسوالی، دیده میشود که طالبان در این مورد از کارشیوه خاصی پیروی نمیکنند و فرماندهان این گروه به دل خود هر مقدار پولی که خواسته باشند، باشندهگان روستاها را به پرداخت آن مجبور میکنند.
طبق اظهارات باشندهگان ولسوالی لعل و سرجنگل، طالبان از روستای کُشک پایین که حدود ۴۰ خانواده در آن زندهگی میکنند، مبلغ ۲۳ هزار افغانی عشر گردآوری کردهاند. این رقم در روستای کوچک قوزیغ که در آن 11 خانواده زندهگی میکنند، به ۱۱ هزار افغانی میرسد. با توجه به این مسأله، دیده میشود که مقدار عشر برای همه روستاها مساوی نیست و باشندهگان روستاهای ولسوالی لعل و سرجنگل مبالغ مختلفی زیر نام عشر به طالبان پرداختهاند. در روستای گرماب سفلا هر خانواده نزدیک به ۳۵۰ افغانی عشر پرداخته و اهالی کُشک پایین بیش از 570 افغانی پرداختهاند؛ در حالی که این رقم برای هر خانواده در روستای قوزیغ حدود یک هزار افغانی بوده است.
تفاوت مقدار عشر نارضایتی بیشتر روستانشینان ولسوالی لعل و سرجنگل ولایت غور را به همراه دارد. جمشید (نام مستعار) باشنده روستای قوزیغ، میگوید: «مردم چیزی برای گفتن ندارند. خلاصهاش را بگویم اینکه در حال حاضر مردم چیزی گفته نمیتوانند. من از شما میپرسم، در صورتی که میل کلاشنیکوف روی شقیقه شما باشد، شما در جواب چه میتوانید بگویید به جز قبول همه چیز؟»
عشر از فرآوردههای زراعتی مانند گندم و جو گرفته میشود و مقداری از آن به نیازمندان تعلق میگیرد. هرگاه فردی در زمین زراعتی خود گندم، جو و امثال آن را بکارد و در صورتی که کشتزار او با آب باران و چشمهها آبیاری شود، مکلف میشود یک دهم حصه محصول زراعتی خود را به نیازمندان بدهد. اگر آبیاری کشتزارهای او توسط ابزار و ماشینآلات صورت گرفته باشد، در این صورت نصف عشر بر او لازم میشود؛ یعنی یک بیستم محصول او به نیازمندان تعلق میگیرد. از سوی دیگر، باشندهگان ولسوالی لعل و سرجنگل شیعه هستند که براساس فقه این مذهب، آنها از محصولاتشان خمس (یک پنجم محصولات) را پرداخت میکنند. بنابراین، شیعهها مجبورند یک بار مطابق مذهب خود «خمس» بدهند و باری دیگر مطابق دستور طالبان «عشر» پرداخت کنند.
طالبان تاکنون توضیح ندادهاند که چرا بدون درنظرداشت شرایط عُشر، از روستانشینان پول نقد گردآوری میکنند. طالبان در حالی پرداخت عشر را بر روستانشینان ولسوالی لعل و سرجنگل تحمیل کردهاند که فقر گسترده دامنگیر باشندهگان این روستاها شده است. در حال حاضر اقتصاد بیشتر خانوادهها در این ولسوالی متکی بر کمک نهادهای امدادرسان خارجی است.