«شاید نشنیدن و ندیدنشان باعث شده باشد تا دیده نشوند.» این وصف حال و روز ناشنوایان و نابینایان در ولایت کندز در شمالشرق کشور است. با وجود این که آمار دقیقی از آنان در دست نیست، اما مانند سایر معلولان با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم میکنند. ناشنوایان و نابینایان در کندز در این روزها برای رفع نیازهای اولیه خود، اشتغال و تحصیل با چالشهای زیادی روبهرو هستند.
برخی از ناشنوایان و نابینایان در ولایت کندز از نبود زمینه تحصیل، کار و فعالیتهای حرفهای در این ولایت شکایت دارند. آنان میگویند که با تسلط طالبان مشکلات آنها نسبت به گذشته افزایش یافته و در وضعیت ناگوار اقتصادی بهسر میبرند.
این ناشنوایان و نابینایان از نهادهای کمککننده و مسوولان محلی طالبان در کندز میخواهند که زمینه کار و فعالیتهای آموزشی و حرفهای را برایشان فراهم کنند.
حسیبالله سالمزاده، یکی از نابینایان شهر کندز است. او ۳۰ سال عمر دارد و از دانشگاه فارغ شده است. او میگوید که با همکاری کمیته سویدن به بیش از ۲۰ تن از نابینایان دیگر زمینه آموزش خط بریل را فراهم کرده است.
سالمزاده میافزاید که در این اواخر به دلیل محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان، امکانات مرکز آموزشی آنها کاهش یافته و این امر در روند آموزش و پرورش این افراد اثر منفی داشته است.
سالمزاده میگوید: «در سطح ولایت کندز، رفتار نامناسب با ناشنوایان، سطح پایین سواد، چالشها در برابر خانوادهها، عدم حمایت از تحصیل، مشکلات صحی و مالی و بیتوجهی نهادهای مسوول از جمله چالشهایی است که در حال حاضر با آنها روبهرو هستیم.»
ثناءالله احمد، یکی دیگر از ناشنوایان در ولایت کندز، از وضعیت ناگوار اقتصادی خود و دیگر افراد معلول ابراز نگرانی میکند. او میگوید که از سوی طالبان در آمریت تعلیمات تخنیکی و نهادهای کمککننده به ناشنوایان و نابینایان هیچ کمکی صورت نگرفته است و آنان با مشکلات بسیاری دستوپنجه نرم میکنند.
آقای احمد میافزاید: «روزگار ما بسیار سخت است و با سختی میگذرد. پدرم معلول است و بیکار در خانه نشسته است. تنها مادرم با کارکردن در خانه مردم خرج روزگار میکند».
یکی دیگر از مشکلات ناشنوایان و نابینایان عدم در نظرگیری امکانات شهری ولایت کندز با توجه به نیازهای این افراد است. آنان به دلیل نبود ایستگاههای اختصاصی معلولان، هنگام استفاده از موترهای شهری با مشکلات زیادی روبهرو میشوند.
همزمان، ناشنوایان و نابینایان از طالبان و ادارههای مسوول میخواهند که برای حل مشکلات آنان گامهای عملی بردارند.
مسوولان طالبان در ریاست کار و امور اجتماعی و آمریت تعلیمات تخنیکی و مسلکی ولایت کندز، نیز مشکلات اقتصادی ناشنوایان و نابینایان و بقیه افراد دارای معلولیت در این ولایت را تایید میکنند.
مقامهای محلی طالبان در کندز میگویند که تلاش دارند تا در هماهنگی با نهادهای کمککننده، زمینه اشتغال و آموزش حرفهای را به ناشنوایان و نابینایان فراهم کنند. به گفته آنان، این مشکل را با مسوولان ادارات مربوطه در کابل در میان گذاشتهاند و بهزودی به مشکلات ناشنوایان و نابینایان رسیدهگی خواهد شد.
گفتنی است که ناشنوایان، نابینایان و سایر افراد دارای معلولیت در کشور بهویژه در ولایت کندز از ظرفیتهای خوبی برخوردارند، اما این افراد به دلیل نبود مرکزهای آموزشی و حرفهای در بیسرنوشتی بهسر میبرند.