باشندهگان لوگر از نبود برق منظم شکایت دارند و میگویند که در 24 ساعت تنها 60 دقیقه از طرف شب برق دارند. آنان در بیشتر شبها به دلیل مشخص نبودن زمان وصل برق، نمیتوانند نیاز روزمره به انرژی برق را برطرف کنند. در کنار کارهای روزمره خانوادهها، بیشتر دامداران، مطبعهها، دکانداران و ادارههای دولتی در این ولایت نیز از نبود برق شکایت دارند. آنان از شرکت برشنا میخواهند که پرچاوی برق را به حداقل برساند و زمان قطع و وصل آن را برای باشندهگان مناطق مخلتف این ولایت مشخص بسازد.
حسین (نام مستعار) ترمیمکار وسایل برقی در شهر پلعلم، مرکز ولایت لوگر است. او در صحبت با روزنامه ۸صبح میگوید که در نبود برق کار او نیز پرچاو است و در سه ماه گذشته روزهای زیادی را بدون انجام هیچ کاری و کسب هیچ درآمدی به خانه برگشته است. حسین میافزاید: «پرچاوی و نبود برق بالای کارهای ورکشاپ ما تاثیر منفی زیاد دارد. برق نامنظم شده و در جریان یک ماه گذشته ۲۰ تا ۲۵ روز مردم برق ندارند.»
احمدزبیر، باشنده مرکز لوگر، میگوید که بیشتر شبها برق زمانی وصل میشود که او و اعضای خانوادهاش در خواباند و نمیتوانند از برق مستفید شوند. او توضیح میدهد که برای شنیدن اخبار، تعقیب برنامههای تلویزیونی، روشنی منازل از طرف شب، چارج کردن موبایل و غیره به برق منظم و دوامدار نیاز دارد، اما شرکت برشنا در عرضه انرژی ناتوان است.
دامدارانی که کار لبنیات را نیز به پیش میبرند، میگویند که در نبود برق کارهای آنان با دشواری به پیش میرود و بیشتر تولیدات آنان فاسد میشود. این دامداران که شیر گاو را توسط ماشینآلات برقی میدوشند، اکنون در نبود برق مجبورند به جنراتورهای پترولی رو بیاورند؛ کاری که بهشدت هزینهبر دانسته میشود. به گفته آنان، نگهداری شیر و ماست در یخچالهای بزرگ کار آنان را ساده ساخته بود، اما اکنون مجبورند کمتر ماست و لبنیات تولید کنند و پول اندکی به دست بیاورند. همچنان عکاسان، مطبعهداران و دکانداران در شهر پلعلم و باشندهگان دیگر لوگر از نبود برق شکایت دارند.
در کنار لوگر، 12 ولایت دیگر کشور نیز در حال حاضر با کمبود انرژی برق مواجهاند. کابل، پروان، کاپیسا، پنجشیر، ننگرهار، لغمان، پکتیا، خوست، میدانوردک و بخشهایی از ولایت بغلان نیز با مشکل مشابه دستوپنجه نرم میکنند.
این در حالی است که افغانستان از لحاظ انرژی برق به کشورهای همسایه وابسته است. حدود بیش از 70 درصد برق مورد نیاز کشور از اوزبیکستان، ترکمنستان، ایران و تاجیکستان وارد میشود. در سالهای گذشته تخریب پایههای برق توسط طالبان از علتهای بارز قطعی برق وارداتی به کابل و ولایتها عنوان میشد. پس از به قدرت رسیدن طالبان تاکنون دلیل عمده پرچاوی دوامدار برق در کشور روشن نشده است.
ریاست برقرسانی کشور (برشنا) حدود دو هفته پیش دلیل قطعی برق وارداتی اوزبیکستان به افغانستان را نقض فنی در خاک اوزبیکستان بیان کرده و از وصل شدن دوباره آن اطمینان داده بود. این نقیصه اما تاکنون برطرف نشده است. براساس گزارشها به نقل از منابع، برق وارداتی اوزبیکستان به دلیل مسایل سیاسی قطع شده و احتمال دارد در روزهای نزدیک هیأتی از سوی شرکت برشنا عازم تاشکند شود.
مسوولان اداره تنظیم امور انرژی کشور حدود یکونیم سال پیش از سقوط افغانستان به دست طالبان گفته بودند که ظرفیت کنونی تولید برق در کشور بنا بر محدودیتها بین ۳۸۰ تا ۴۰۰ میگاوات است. در ضمن نیاز کنونی برق در کشور حدود دو هزار میگاوات در ساعت تخمین شده است. مقامهای اداره تنظیم امور انرژی در حالی نیاز شهروندان و پارکهای صنعتی کشور را حدود دو هزار میگاوات برق در ساعت تخمین کردند که تنها یک قسمت محدود از شهرها و ولسوالیها به برق منظم دسترسی دارند. بخشهای مختلف کشور بهویژه روستاها در جریان چندین دهه گذشته به برق دسترسی نداشتهاند.
افغانستان برای تامین انرژی مورد نیاز خود سالانه بین ۲۵۰ تا ۲۸۰ میلیون دالر به کشورهای همسایه پرداخت میکند. ۷۵ درصد این برق از اوزبیکستان، تاجیکستان، ایران و ترکمنستان وارد میشود و ۲۵ درصد دیگر آن از منابع داخلی تامین میگردد.
برق وارداتی اوزبیکستان ولایتهای لوگر، پکتیا، خوست، پروان، کاپیسا، پنجشیر، ننگرهار، لغمان، بغلان و بخشهایی از پایتخت را روشن میکند. همچنان حدود ۷۰ درصد برق مورد نیاز هرات از طریق خط انتقال برق وارداتی ایران تأمین میشود. مقدار اندکی از برق وارداتی اوزبیکستان به هرات منتقل میشود. در همین حال، برق وارداتی تاجیکستان به ولایتهای شمال و شمالشرق توزیع میشود. برق وارداتی ترکمنستان در ولایتهای هرات، فاریاب و جوزجان به مصرف میرسد.