مقامهای محلی در دایکندی، بار دیگر از حملهی تهاجمی جنگجویان طالب بر بخشهایی از ولسوالی «پاتو»ی این ولایت خبر میدهند.
گروه طالبان از ماهها به این سو در ساحاتی از «دره زین» ولسوالی پاتو که همسرحد با «خلج» ولایت ارزگان است، هرازگاهی حملاتی را بر پاسگاههای نیروهای خیزش مردمی انجام میدهند. در نتیجهی این حملههای تهاجمی گروه طالبان، تاکنون شمار زیادی از نیروهای خیزش مردمی کشته و زخمی شدهاند.
تنها در کمتر از ده روز اخیر ۱۲ نیروی خیزش مردمی در این ولسوالی در جنگ با طالبان کشته و حدود ۲۰ عضو دیگر این نیروها زخمی شدهاند.
بر بنیاد اطلاعات منابع محلی، ساعت ۰۱:۰۰ جمعهشب گذشته، جنگجویان گروه طالبان در ادامهی عملیاتهای گذشتهیشان، حملات خود را بر چندین روستا در منطقهی «زین» این ولسوالی شدت بخشیدند.
شیما رستمیان، رییس شورای ولایتی دایکندی، به روزنامه ۸صبح گفت که حدود شش روستا در منطقهی «زین» این ولسوالی روز گذشته (جمعه) به کنترل طالبان درآمده است.
رییس شورای ولایتی دایکندی همچنان افزود که در نتیجهی حملهی تهاجمی شب گذشتهی این گروه، شش نفر کشته و چهار نفر دیگر زخمی شدهاند؛ اما به علت عدم فعالیت شبکههای مخابراتی در آن منطقه، مشخص نیست که افراد جانباخته غیرنظامیاند یا از نیروهای خیزش مردمی.
به گفتهی رییس شورای ولایتی دایکندی، در نتیجهی حملات متواتر جنگجویان طالبان، تعداد اندک نیروهای خیزش مردمی که در آنجا مستقر بودند، بسیاریشان کشته و یا زخمی شدهاند. وی گفت که به تازهگی از مردم محل خواسته شده تا در همآهنگی با هم دست به کار شوند.
چرا پاتو دستخوش ناآرامی است؟
رحمتالله شریعتی، از فعالان مدنی ولایت دایکندی، در گفتوگو با روزنامه ۸صبح، یکی از علتهای اصلی ناامنی در ولسوالی پاتو را وجود خصومت دیرینه میان ولسوال و برخی باشندهگان این منطقه که با طالبان نیز همکار اند، عنوان میکند.
آقای شریعتی میافزاید که بارها در این خصوص دادخواهی صورت گرفته تا یک فرد بیطرف به عنوان ولسوال تعیین شود و کسی به ادارهی ولسوالی با دید انتقامجویانه نگاه نکند، اما این کار نشده است. به گفتهی وی، در پی حملههای تهاجمی طالبان، حدود ۷۰ خانواده از خانههایشان آواره شدهاند. به بیان او، با وجودی که نیروهای خیزش مردمی تجهیزات و امکانات لازم جنگی را ندارند، اما هنوز هم از مرکز ولایت و ولسوالی، نیروهای کمکی به محل نرفتهاند.
اما شیما رستمیان، رییس شورای ولایتی دایکندی، در پاسخ به این پرسش که گروه طالبان با حمله بر ولسوالی پاتو به دنبال چیست؟ گفت که طالبان احتمالاً در پی این است تا با گرفتن مناطق بیشتر در ولسوالی پاتو، زمینه را برای تصرف ولسوالی گیزاب ولایت ارزگان مهیا سازند.
بانو رستمیان همچنان افزود که یکی از اهداف طالبان این است تا مسیرشان را با ولسوالیهای نومیش و کجران و از آنجا به ولایت غور هموار سازند.
غیرتعلی جواهری، عضو شورای ولایتی دایکندی، هفتهی گذشته به روزنامه ۸صبح گفته بود که والی نامنهاد طالبان برای ولایت دایکندی، در منطقهی «خلج» سکونت دارد و به همین دلیل این گروه تلاش میکند مناطق همجوار آن در ولسوالی پاتو را تحت کنترل خود درآورد.
برخی از جمله مسوولان امنیتی دایکندی اما به این باور اند که ولسوالی پاتو به دلیل همجوار بودن با ولایت ناامن ارزگان، گهگاهی مورد حملههای تهاجمی جنگجویان طالبان قرار میگیرد.
با این حال، شماری از فعالان مدنی دایکندی هشدار میدهند در صورتی که به وضعیت فعلی ولسوالی پاتو توجه نشود، سقوط کامل این ولسوالی به دست طالبان دور از تصور نیست.
با تلاشهای زیاد موفق نشدیم تا دیدگاه مسوولان امنیتی و اداره محلی دایکندی را در این باره داشته باشیم.
ولسوالی پاتو در سال ۱۳۹۷ خورشیدی به گونهی رسمی از ولسوالی گیزاب ولایت ارزگان جدا و در بدنهی ولایت دایکندی اضافه شد.
دایکندی در اواخر سال ۱۳۸۱ خورشیدی از بدنهی ولایت ارزگان جدا و به عنوان یک واحد اداری مستقل در تشکیلات اداره ارگانهای محلی اضافه شد. این ولایت از زمان تأسیس تاکنون، یکی از ولایتهای نسبتاً امن در مرکز کشور به شمار میرفت، اما در سالهای پسین، گروه طالبان در برخی ولسوالیهای آن حضور نظامی دارد.