پس از دستکم بیست سال اخیر، دو انفجار مهیب وادی کوچک شهر باستانی بامیان را به لرزه درآورد. این انفجارها، عصر روز سهشنبه چهارم قوس، در دو ساحهی پرازدحام مرکز شهر بامیان با فاصلهی زمانی اندک به وقوع پیوست.
بر بنیاد آخرین آمار رسمی که فرماندهی پولیس و شفاخانه حوزهای بامیان به روزنامه 8صبح ارائه کردهاند، 15 نفر در انفجارهای روز سهشنبه در شهر بامیان جان باخته و 58 نفر دیگر زخمی شدهاند. اما برخی از منابع آمار کشتهها و زخمیها را بیشتر از این رقم میگویند.
مسوولان امنیتی بامیان میگویند که بیشترین تلفات به غیرنظامیان، از جمله کسبهکاران و اهالی بازار وارد شده است. در میان قربانیان، یک مأمور پولیس ترافیک و یک کارمند حوزهی امنیتی نیز شامل میباشند.
خبرنگار روزنامه 8صبح، به سراغ پدر و مادری در حومهی مرکز بامیان رفته است که کوچکترین پسر شان را در انفجارهای عصر روز سهشنبه، از دست دادهاند.
علیخان، صنف هفتم مکتب بود و 14 سال سن داشت. او یکی از دهها قربانی انفجارهای مرگبار در مرکز شهر بامیان است. به نقل از حاجی معلم داوود، پدرش،علیخان آرزوهای زیادی در سر داشت تا به آموزش و تحصیلات خود ادامه دهد و در آینده برای مردم و سرزمیناش خدمت کند.حاجی معلم داوود میافزاید که بخت و قسمت با پسرش یاری نکرد و امروز با دنیایی از امید و آرزو، برای همیشه در آغوش خاک آرام گرفت.
![](https://8am.media/wp-content/uploads/2020/11/Untitled-10.png)
همزمان با برگزاری مراسم خاکسپاری این کودک 14 ساله، پدرش مسوولان محلی و نهادهای امنیتی را در پیوند به تأمین امنیت علیخان و سایر قربانیان این رویدادهای تروریستی، به سهلانگاری و غفلت متهم میکند. میگوید، مردم و بهویژه بازماندهگان قربانیان از مسوولان محلی پاسخ روشن و قناعتبخش میخواهند:«مردم شدیداً گریبانگیر ولایت، قومندانی و هر مسوول دیگری که است، میباشند. بخشهای امنیتی بسیار غفلت کردهاند.»
حاجی معلم داوود میافزاید که بازماندهگان قربانیان انفجارهای عصر روز سهشنبه، نسبت به سهلانگاری و غفلت مسوولان محلی بامیان بسیار ناراضی هستند. وی ادامه میدهد که این نارضایتی و خشم مردم، امکان دارد عواقب خطرناکی در پی داشته باشد و مردم نسبت به این فاجعه خاموش نخواهند نشست.
عزیزگل، مادر علیخان است. از فرط گریه اشک چشمانش خشکیده و دیگر اشکی برای ریختن نمانده است. این مادر میگوید علیخان کوچکترین پسرش بود و همهروزه در برگشت از مکتب، نزد برادرش میرفت و با او در امور مغازهداری همکاری میکرد. عزیزگل که حالا خودش نیز ناتوان شده است، آرزو داشته کوچکترین پسرش، در کهنسالی تکیهگاه مادر باشد و در ناتوانی از او مواظبت و پرستاری کند. حاجی عزیزگل از دولت میخواهد که باید امنیت مردم را تأمین کند.
براساس یک نوار تصویری که حدود سه ساعت پس از رویدادهای انفجاری در فیسبوک منتشر شده است، بانوی کهنسالی در صحن شفاخانهی حوزهای بامیان گریه و ناله میکند و میگوید شنیده است یگانه پسرش در انفجار کشته شده است. به گفتهی این خانم که در ادامهی نوار تصویری آمده است، محمد تنها پسرش بود که تاهنوز مطمئن نیست جان باخته و یا در میان زخمیان است. اما بعدتر نام پسرش که محمد است، در فهرست جانباختگان در دیوار شفاخانه نصب میشود.
![](https://8am.media/wp-content/uploads/2020/11/127726841_185103979944249_726729731154822390_n.jpg)
سیدکریم حسینی، قربانی نخستین انفجار عصر روز گذشته است. او یکی از افسران جوان فرماندهی پولیس بامیان بود. بستگان سیدکریم، او را جوان بااخلاق و خوشبرخورد خوانده و مرگ او را سنگین و جانسوز میدانند. سیدنوید احسانی، از نزدیکان این افسر به روزنامه 8صبح میگوید که یک شب قبل از حادثه، سیدکریم به خانمش گفته بود دفترچه و قلمی بیاورد تا او وصیت خود را بنویسد. ناوقت شب بوده است. به خانمش میگوید: «میخواهم وصیت کنم که بعد از مرگم، برای تنها پسرم هم پدر باشی و هم مادر». از خانمش میخواهد اگر من نبود، فرزندش را به گونه سالم تربیت کند. از سیدکریم یک فرزند سه ساله به نام بصیر به جا مانده است.
تمامی جانباختگان دو انفجار مرگبار در بامیان، یک روز پس از وقوع رویداد، از سوی خانوادهها و بستگان شان در نقاط مختلف ولایت بامیان به خاک سپرده شدند.
![](https://8am.media/wp-content/uploads/2020/11/Untitled-12.png)
اهالی شهر بامیان و بازماندهگان قربانیان با انتقاد از حکومت محلی میگویند از آنجایی که شهر بامیان کوچک میباشد، هیچ امکان ندارد نیروهای امنیتی نتوانند امنیت این شهر را تأمین کنند. به باور خانوادههای قربانیان،«غفلت وظیفهای» مسوولان محلی و نهادهای امنیتی بامیان سبب وقوع چنین فاجعهای شده است.
وزیراحمد ستیز، یکی از فعالان مدنی بامیان حادثات انفجاری عصر روز سه شنبه را در بیست سال اخیر بیسابقه دانسته میگوید که این یک زنگ خطر است و طبعات منفی زیادی برای بامیان در پی خواهد داشت.
آقای ستیز از مسوولان امنیتی میخواهد با اخذ تدابیر جدی و کارآ به هر نحو ممکن امنیت باشندهگان بامیان را تأمین کند و در کنار آن، عاملان این رویداد باید شناسایی و بازداشت شود.به باور آقای ستیز، ریشههای این حملات شناسایی و کسانیکه در آن دست دارند، باید به اشد مجازات محکوم شوند.
از سویی هم شفاخانه حوزهای بامیان میگوید وضعیت هفت تن از زخمیان وخیم است و تلاشها برای انتقال آنها به کابل جریان دارد.
ظاهر، یکی از کارگران روزمزد در شهر بامیان است. واحد پسر 14 سالهی او از ناحیه ستون فقرات زخمهای شدیدی برداشته است. داکتران موظف در شفاخانه حوزهای بامیان برای او گفتهاند که امکان تداوی پسرش در بامیان وجود ندارد؛ زیرا ممکن است رشتههای عصبی واقع در ستون فقرات او آسیب دیده باشند. داکتران موظف همچنان به او گفتهاند کهپسرشباید برای درمان به کابل انتقال داده شود. اما ظاهر در گفتوگو با روزنامه 8صبح گفت، توان تداوی پسرش چه که حتا توان انتقال او را تا کابل هم ندارد: «یک افغانی هم ندارم، جز دعای قوم. قوم اگر به درد نخورد من که هزینه خریداری یک قُرص را هم ندارم.»
او از دولت و افراد خیر میخواهد که در راستای درمان پسرش با وی همکاری کنند.
باشندهگان بامیان پس از وقوع این رویدادهای مرگبار امنیتی، شوکه و نگران شدهاند.خلیل رحیمی، از مغازهداران شهر بامیان مسوولان اداره محلی و نهادهای امنیتی بامیان را به نداشتن تدابیر امنیتی متهم میسازد.این باشندهی بامیان میافزاید که هیچ امیدی از نهادهای امنیتی ندارد و مردم خود نیز باید در تأمین امنیت بامیان سهم فعالانه بگیرند.
اما مسوولان فرماندهی پولیسبامیان میگویند که برای تأمین امنیت و جلوگیری از وقوع چنین رویدادها در آینده، آمادگی و تدابیر ویژهای اتخاذ شده است و باشندهگان این ولایت نباید نگران باشند.یافتههای فرماندهی پولیس این ولایت نشان میدهد که وقوع این انفجارها، ناشی از کارگذاری مواد انفجاری در دو ساحهی بازار بامیان بوده است.
رضا یوسفی، سخنگوی فرماندهی پولیس بامیان به روزنامه 8صبح گفت که در پیوند به این دو رویداد، سه فرد مشکوک توسط نیروهای امنیتی بازداشت و تحقیقات از نزد آنها جریان دارد.