زن‌نبشت

در ایران سال‌های پول‌داری بابایم در تهران گذشت، آن وقت‌ها که با شریکش کاروبار ضایعات انجام می‌داد.

موترها پشت سر هم ایستاد بودند، گویا باز مقامی یا آدم زورمندی از سرک عبور می‌کرد. موترها بدون هیچ حرکتی در سه ردیف قطار شده بودند.

چهار و یا پنج ساله بودم، در «آبیک» زنده‌گی می‌کردیم، آن وقت‌ها از اقوام ما که به صورت خانواده به ایران مهاجرت کرده باشند، یا کم بودند و یا هم در شهرهای دیگر ایران زنده‌گی می‌کردند که رفت‌وآمد ما با آن‌ها بسیار کم بود، از...

هوا گرم بود و کورس آماده‌گی کانکور پر از شاگردانی بود که از نقاط مختلف شهر به صنف آمده بودند.

گیلاس چایش را روی میزش می‌گذارد و با انگشتانش آن را می‌چرخاند. بدون این‌که سوالی از او بپرسم، همان‌طور که از کلکین به بیرون نگاه می‌کند، برایم حرف می‌زند:

۱۱ ساله بودم و خانه‌مان در موتر آبی بود که در بیابانی میان زمین‌های هندوانه یا همان تربز قرار داشت. پدرم برای این که از درس نمانیم، تاکسی نارنجی رنگ آقای صالحی را برای انتقال من و ابراهیم و بعدها لیلا کرایه گرفته بود. آن...

خیلی اتفاقی به کوچه گل‌فروشی رفتم، چشمم به سمت دکانی که وسایل قدیمی می‌فروخت افتاد. داخل که شدم‌، نگاهم به هزاران چیز از دوردست‌ها و از قدیم‌ها خورد.

از موتر تکسی زرد کاکا درایور پیاده می‌شوم، او چشمانی آبی و ریش و موهای سفید دارد، کم‌تر پیش می‌آید در موتر‌های لینی احساس آرامش کنم، مرد مهربانی هست، سر کوچه پیاده می‌شوم و بی‌توجه به اطرافم گام‌های بلندی برمی‌دارم تا کفش‌هایم گِل‌پُر نشود و...

چند سال پیش، وقتی ایران بودیم در همسایه‌گی ما دختر ۱۷ ساله‌ای به نام فرشته با مردی ۴۰ ساله ازدواج کرده بود. مرد از ازدواج سابقش دو پسر و یک دختر در گروه سنی فرشته داشت که رابطه بسیار خوبی با فرشته داشتند.

اوضاع، اوضاع بدی است. یکی از کارمندانم در شرکت صاف‌ ستره، خاله گل‌شاه نام دارد.